Η χώρα των θαυμάτων

Είδα στον ύπνο μου την χώρα των θαυμάτων

και τη γενιά μου σε ένα κάδο απορριμμάτων

σε άδειο στρατόπεδο εγώ ξενιτεύτηκα

πριν πάρει είδηση κανείς 
τι ονειρεύτηκα…

Τραγουδάνε όλοι με συγκίνηση και η καρδιά μου ουρλιάζει: 

Όχι δεν είναι αυτός ο τρόπος…

Μην κλείνεσαι για να κλάψεις σε ερημωμένη γη

Μην ψαλιδίζεις τα θέλω σου κάνοντας στείρες σκέψεις

δίνοντας στην αυτολύπηση τη δυνατότητα να βγει στο προσκήνιο 

και να ακρωτηριάσει  τις επιθυμίες σου

να ευνουχίσει τα όνειρα σου 

και να σε εγκαταλείψει στην χέρσα γη της μιζέριας...

Μέχρι πότε θα τρως από τους κάδους απορριμμάτων τα αποφάγια των σύγχρονων φαρισαίων;

Μέχρι πότε θα τους επιτρέπεις να στειρώνουν τα όνειρα σου 

και να σταυρώνουν την ψυχή σου με τα καρφιά του φόβου;

Μέχρι πότε θα πιστεύεις ότι η χώρα των θαυμάτων υπάρχει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας;

Μέχρι πότε θα πιστεύεις ότι θαύματα μπορεί να κάνει μόνο ο Θεός και κανείς άλλος;

Μέχρι πότε θα σκύβεις το κεφάλι για να αποφύγεις τον κίνδυνο να αντικρίσεις τον εαυτό σου 

επιτρέποντας στους ¨δυνάστες¨ να σε χρησιμοποιούν, 

να σε εξουσιάζουν…

Δες με!  Ουρλιάζει η καρδιά μου…

Δες εσένα 

Βούτα στη λίμνη της Αλήθειας...

Ξέπλυνε τις λάσπες τις απόρριψης

της ντροπής

των ενοχών

της ανικανότητας 

ξέπλυνε όλα αυτά που θαμπώνουν την φωτεινότητα σου 

που σκοτεινιάζουν την ψυχή σου...

Επέτρεψε στον εαυτό σου να καθρεφτιστεί στα καθάρια της νερά και αντίκρισε αυτό το θαυμάσιο πλάσμα που είσαι…

Εμπιστέψου το και δως του την άδεια να σε οδηγήσει στη χώρα των θαυμάτων…

ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ 

ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ

ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ…

ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΣΑΙ 

ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ 

ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΚΤΑ

ΜΟΝΟΣ Ή ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ

ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ 

¨ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ¨ 

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΖΕΙΣ…

namaste

despoina palamari