Η διαδικασία του θανάτου

Η διαδικασία του θανάτου ουσιαστικά αποτελείται από δυο φάσεις διάλυσης. Την εξωτερική όπου οι αισθήσεις και τα στοιχεία διαλύονται και την εσωτερική όπου διαλύονται τα συναισθήματα και οι σκέψεις.

Όλη μας η ύπαρξη καθορίζεται από τα πέντε στοιχεία γη, νερό, φωτιά, αέρα και αιθέρα. Μέσα από αυτά σχηματίζεται το φυσικό μας σώμα και όταν διαλύονται πεθαίνουμε.

Η γη σχηματίζει τη σάρκα, τα οστά και τα όργανα της όσφρησης καθώς και τις μυρωδιές. Το αίμα, όλα τα υγρά του σώματος, τα όργανα της γεύσης καθώς και οι γεύσεις προέρχονται από το στοιχείο του νερού. 

Η θερμότητα, τα όργανα της όρασης, τα χρώματα και οι μορφές σχηματίζονται από το στοιχείο της φωτιάς. Η αναπνοή, τα όργανα αφής καθώς και οι φυσικές αισθήσεις σχηματίζονται από το στοιχείο του αέρα. 

Οι κοιλότητες του σώματος, τα όργανα ακοής και οι ήχοι σχηματίζονται από το στοιχείο του αιθέρα. Ο νους μας ενσωματώνει και τις πέντε στοιχειακές ιδιότητες. Η ένωση νου/σώματος μας κάνει να αντιλαμβανόμαστε τον εξωτερικό κόσμο.


Η διάλυση των στοιχείων  

Γη: το σώμα σταδιακά χάνει όλη την δύναμη και την ενέργεια. Δεν μπορούμε να σηκωθούμε και νιώθουμε ότι μας σκεπάζει ένα μεγάλο βάρος. Το χρώμα μας χάνεται, τα μαγουλά μας βαθουλώνουν και γινόμαστε αδύναμοι και εύθραυστοι.

Ο νους μας στην αρχή είναι αναστατωμένος και στη συνέχεια βυθίζεται σε νάρκη. Το στοιχείο της γης σταδιακά αποσύρεται μέσα στο υδάτινο στοιχείο και το “μυστικό σημάδι” που εμφανίζεται στο νου είναι μια λαμπυρίζουσα οφθαλμαπάτη.

Νερό: αρχίζουμε να χάνουμε τον έλεγχο των σωματικών υγρών, δεν μπορούμε να κουνήσουμε τη γλώσσα μας και τα μάτια μας ξεραίνονται όπως και τα χείλη μας που σταδιακά χάνουν το χρώμα τους. Το στόμα και ο λαιμός μας κολλάνε, τα ρουθούνια μας βαθουλώνουν και έχουμε τρεμούλα και σπασμούς.
Τα σωματικά αισθήματα ασθενούν εναλλασσόμενα ανάμεσα σε πόνο και ευχαρίστηση, ζέστη και κρύο. Ο νους γίνεται θολός, ευερέθιστος και νευρικός και μερικές πηγές αναφέρουν ότι νιώθουμε σαν να μας παρασύρει ένα μεγάλος ποταμός. Το στοιχείο του νερού διαλύεται μέσα στη φωτιά και το “μυστικό σημάδι” που εμφανίζεται είναι το όραμα μιας καταχνιάς με περιστρεφόμενες τουλίπες καπνού. 

Φωτιά: η θερμοκρασία του σώματος αρχίζει να φεύγει, συνήθως από τα χέρια και τα πόδια προς την καρδιά και μια ατμώδης θερμότητα παρουσιάζεται στην κορυφή του κεφαλιού. Δεν μπορούμε να φάμε ή να πιούμε τίποτα και ο νους αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στη διαύγεια και τη σύγχυση. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αντιληφθούμε κάτι έξω από εμάς καθώς η εικόνα και ο ήχος συγχέονται.
Το στοιχείο της φωτιάς διαλύεται στον αέρα και γίνεται ανίκανο να λειτουργήσει σαν μια βάση για την συνείδηση. Το “μυστικό σημάδι” είναι λαμπυρίζοντες κόκκινες σπίθες που χορεύουν πάνω από μια φωτιά σαν πυγολαμπίδες.

Αέρας: γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αναπνεύσουμε και οι εισπνοές μας είναι σύντομες ενώ οι εκπνοές μας μεγάλες. Τα μάτια γυρίζουν προς τα πάνω και ο νους συγχύζεται ακόμα περισσότερο έχοντας αδυναμία να αντιληφθεί τον εξωτερικό κόσμο.
Σταδιακά χάνουμε την επαφή μας με το φυσικό περιβάλλον. Αρχίζουμε να εχουμε παραισθήσεις και οράματα. Αν υπήρχε μεγάλη αρνητικότητα στη ζωή μας μπορεί να δούμε τρομακτικές μορφές και οι βασανιστικές στιγμές της ζωής μας επανεμφανίζονται.
Αν ζήσαμε ζωή καλοσύνης και ευσπλαχνίας μπορούμε να δούμε ουράνια ευδαιμονικά οράματα και να συναντησουμε αγαπημένα πρόσωπα ή φωτεινά όντα. Το στοιχείο του αέρα διαλύεται μέσα στη συνείδηση και το “μυστικό σημάδι” είναι το όραμα ενός αναμμένου πυρσού με κόκκινη λάμψη.
Το αίμα σταδιακά συγκεντρώνεται στο κανάλι της ζωής, στο κέντρο της καρδιάς και τρεις τελευταίες σταγόνες πέφτουν προκαλώντας τρεις μεγάλες τελευταίες εκπνοές. Πριν σταματήσει τελείως η αναπνοή παραμένει μια ελαφρά θερμότητα στην καρδιά και ο χρόνος που μεσολαβεί ανάμεσα στην τελευταία αναπνοή και το τέλος της εσωτερικής πνοής λένε ότι είναι περίπου είκοσι λεπτά. Όμως τίποτα δεν είναι σίγουρο και μερικές φορές όλα μπορούν να συμβούν ταχύτατα.

 

Η εσωτερική διάλυση

Στην εσωτερική διάλυση τα συναισθήματα και οι σκέψεις διαλύονται σε τέσσερα επίπεδα συνείδησης και εδώ η διαδικασία του θανάτου καθρεφτίζει αντίστροφα την διαδικασία της γέννησης. 

Το στάδιο της Αύξησης: Το στοιχείο του ανέμου στην διάρκεια της ζωής μας κρατάει την πατρική ουσία (λευκή και ευδαιμονική) πάνω από τα τσάκρα της κεφαλής και την μητρική ουσία (κόκκινη και θερμή) στο σημείο του σώματος που ονομάζουμε «Χάρα».
Α) Με την εξαφάνιση του ανέμου η πατρική ουσία κατεβαίνει προς την καρδιά κάνοντας την επίγνωση μας υπερβολικά διαυγή και εξαφανίζοντας κάθε σκέψη που γεννήθηκε απόν «οργή».
Β) Η μητρική ουσία αρχίζει να ανέρχεται προς την καρδιά φέρνοντας ευδαιμονία και σταματώντας όλες τις σκέψεις που είχαν γεννηθεί από την «επιθυμία».  

Το στάδιο της Πλήρους Επίτευξης: Όταν η κόκκινη και η λευκή ουσία συναντιούνται στην καρδιά είναι σαν να συναντιέται ο Ουρανός με τη Γη. Η συνείδηση κλείνεται ανάμεσα τους και οι επτά καταστάσεις σκέψης που προέρχονται από άγνοια και την πλάνη οδηγούνται σε ένα τέλος.
Το στάδιο της Καθαρής Φωτεινότητας: Καθώς τα τρία δηλητήρια (οργή επιθυμία και άγνοια) πεθαίνουν όλα τα αρνητικά συναισθήματα εξαφανίζονται και οδηγούμαστε στο αρχέγονο έδαφος της φύσης του Νου, σε όλη του την αγνότητα και την απλότητα αποκαλύπτοντας την αληθινή μας φύση. 

Δέσποινα Παλαμάρη

namaste