Μπορείς να απελευθερωθείς απο τον ρόλο του θύματος

Ξέρω πως δεν διάλεξες συνειδητά να γίνεις αυτό που κάποιοι λένε «θύμα». Αυτός ο ρόλος δεν είναι αδυναμία ούτε «χαρακτήρας». Είναι η αντανάκλαση παλιών πληγών — πόνων που δεν αναγνωρίστηκαν, ορίων που δεν μπήκαν, φροντίδας που δεν δόθηκε. Έμαθες να προστατεύεσαι υποχωρώντας, σιωπώντας, μεταφέροντας την ευθύνη έξω από σένα, γιατί μέσα σου υπήρχε ένας φόβος: αν τολμήσω να σταθώ, ίσως με συνθλίψουν.

Είσαι Έλληνας ή ραγιάς;;

ΟΧΙ στην οποιοδήποτε μορφή φασισμού!!!!

- OXI! - Όχι; - όχι... Προσπαθώ κάτι να γράψω... παγωνιά...

Αυτό το "εθνικό όχι" έχει παγώσει στις σκέψεις μου… στο μυαλό μου…

Χιλιοειπωμένο, χιλιοχτυπημένο και κενό. Άδειασε πια από αίγλη, από δόξα, από ουσία…

Πώς να μην αδειάσει άλλωστε όταν όλοι εμείς, ζώντας μέσα στις ψευδαισθήσεις, ρουφάμε λίγο από τη δύναμή του για να πιστέψουμε ότι μπορούμε…

ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΓΝΟΕΙΣ;

 Η σιωπή που σκοτώνει τις σχέσεις

Μέρος 2ο

Παρόλο που ο αποκλεισμός επηρεάζει τους πάντες αδιακρίτως, δεν ξέρουμε πώς και γιατί επιλέγει ο καθένας να αντιδράσει όταν γίνεται στόχος  Η αίσθησή μου είναι ότι, οι άνθρωποι που δεν έχουν καλύψει επαρκώς τις πρωταρχικές ανάγκες τους, «κινδυνεύουν» περισσότερο από τον αποκλεισμό, σε σχέση με εκείνους που φαίνεται να είναι πιο «γεμάτοι». Μιλάμε για τους ανθρώπους που δεν ένιωσαν ποτέ αποδεκτοί, που αισθάνονται ότι δεν ανήκουν πουθενά, που έχουν χαμηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης, που δεν νιώθουν να έχουν έλεγχο στη ζωή τους και που αγωνίζονται να βρουν νόημα και σκοπό χωρίς να τα καταφέρνουν.

Όσοι μεγαλώσαμε με ένα γονιό που συνήθιζε να μας αγνοεί προκειμένου να μας τιμωρήσει ή να μας εξαναγκάσει να κάνουμε εκείνο που ήθελε, έχουμε προγραμματιστεί έτσι ώστε να συμμορφωνόμαστε στους άλλους προκειμένου να κερδίσουμε λίγα ψίχουλα αποδοχής.

Έχεις ιδέα πόσο πονάει όταν με αγνοείς; –

Η σιωπή που σκοτώνει τις σχέσεις

Μέρος 1ο

Η αδιαφορία και η σιωπή από τους ανθρώπους που αγαπάμε μπορεί να μας συντρίψει ψυχολογικά. Δες γιατί πονάει τόσο και πώς να το αντιμετωπίσεις, προστατεύοντας την αυτοεκτίμησή σου.

Υπάρχει μεγαλύτερη πληγή από το να σε αγνοεί εκείνος που έχεις ανάγκη; Όταν μιλάς σε κάποιον και σε αντιμετωπίζει σαν να μην αξίζεις ούτε μια λέξη, το συναίσθημα είναι βαρύ και διαλύει την αυτοεκτίμηση. Δεν είναι μόνο η απόρριψη· είναι το μήνυμα ότι δεν έχεις αξία, ότι η φωνή σου δεν μετράει. Αυτός ο ψυχικός πόνος μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε αόρατοι, θυμωμένοι ή μπερδεμένοι. Το να καταλάβουμε γιατί συμβαίνει και να μάθουμε πώς να το διαχειριζόμαστε είναι το πρώτο βήμα για να προστατεύσουμε την ψυχή μας, να θέσουμε όρια και να σταθούμε ξανά δυνατοί.

Επιτρέποντας στο θαύμα να συμβεί

 Online workshop 

Δίνοντας νέο νόημα στα μικρά πράγματα της ζωής μας 

Ξέρεις ποιος / ποια είσαι; Έχεις αναγνωρίσει την αξία σου; 

Η Εμπιστοσύνη είναι διάχυτη μέσα σου; Πιστεύεις στην δύναμη σου;

Οι επιθυμίες της καρδιάς σου έχουν λόγω ύπαρξης στην ζωή σου ή μήπως έχεις ξεχάσει πως είναι να ονειρεύεσαι, να νιώθεις την ζωή να πάλλεται μέσα σου και να αισθάνεσαι ότι η αγάπη και η ελευθερία καθοδηγούν τα βήματά σου;

Ακόμα κι αν αμφιβάλεις αυτήν την στιγμή λέγοντας: Τι είναι αυτά που με ρωτάς τώρα;  Μήπως ξέρεις εσύ τι περνάω; Εγώ σου απαντώ: Μπορεί να μην ξέρω ακριβώς τι περνάς ή πως νιώθεις, όμως σίγουρα μπορώ να σου δείξω έναν τρόπο για να ζεις μια ζωή όπως σου αξίζει!  Να σου δείξω πώς μπορεί το ρεύμα της ζωής να σε διαπερνά και να ξυπνά κάθε σου κύτταρο… Πως  η αγάπη μπορεί να αγκαλιάζει κάθε σου βήμα, να νιώθεις ζωντάνια, να έχεις νεανική ματιά στα πράγματα και  να είσαι δημιουργικός/η, 

Οι ενοχές δεν αφήνουν την ψυχή σου να αναπνεύσει

Ισως σήμερα, κάτι μέσα σου άρχισε να αλλάζει. Ίσως δειλά στην αρχή — σαν ψίθυρος που μπαίνει σιγά-σιγά σε λέξεις. Ίσως όχι ξεκάθαρα ακόμα — αλλά αληθινά. Άρχισες να ακούς τη δική σου φωνή. Όχι αυτή που έμαθες να υιοθετείς για να μην ενοχλείς, αλλά τη δική σου. Εκείνη που ήταν πάντα εκεί, περιμένοντας να την ακούσεις.

Μην τη φοβάσαι.

Η φωνή σου δεν είναι απειλή. Είναι παρουσία. Η δύναμή σου, όταν συνοδεύεται από σεβασμό, από ενσυναίσθηση, από επίγνωση, δεν πληγώνει. Θεραπεύει. Δεν περιορίζει. Ελευθερώνει. Είναι δώρο — όχι μόνο για εσένα, αλλά και για τους άλλους γύρω σου. Γιατί άνθρωποι που είναι καλά μέσα τους, δεν χρειάζονται να πληγώνουν κανέναν για να σταθούν όρθιοι.