Επιλέγω για μένα το καλύτερο και μόνο το καλύτερο

"Το μη χείρον βέλτιστον"…

Με αυτήν την π@π@ριά μεγαλώσαμε όλοι μας και περιορίσαμε την ευτυχία μας γιατί επαναπαυτήκαμε στο λίγο και ξεχάσαμε ότι αξίζουμε το πολύ… 

Συνδεθήκαμε με "το μη χείρον βέλτιστον" και το κάναμε κανόνα ζωής. Και με αυτό το μη χείρον ντύσαμε όχι μόνο την καθημερινότητά μας αλλά και τις επιλογές μας. Μας κατευθύνει στα πάντα. Στον τρόπο που ψηφίζουμε, στον τρόπο που σχετιζόμαστε, στον τρόπο που χρωματίζουμε την σχέση μας με τον εαυτό μας. 

Και με αυτόν το φτηνιάρικο τρόπο σκέψης επιλέγουμε τους λάθους πολιτικούς να μας κυβερνάνε, τους λάθους συντρόφους να γεμίσουμε τα κενά μας, τους λάθους ανθρώπους να δώσουν φτερά στα όνειρά μας, το λάθος τρόπο να ζήσουμε.

Γιατί η καρδιά μας ποτέ δεν θα μας πει το μη χείρον βέλτιστον. Το καλύτερο και το πιο φωτεινό, το πιο αισιόδοξο και ανάλαφρο θεωρεί ότι είναι το καταλληλότερο για μας και ακόμα κι αν χρειαστεί να ζήσουμε για λίγο μέσα στην αβεβαιότητα, ακόμα κι αν χρειαστεί να περάσουμε μέσα από τις συμπληγάδες της μοναξιάς και του πόνου πάντα θα μας προτρέπει για το καλύτερο…

Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό μας έχουν πει παραμυθιάζοντας μας για άλλη μια φορά. 

Και ποιος μπορεί να μας πει ποιος είναι αλήθεια ο θάνατος; Με ποιο τρόπο κάποιος πεθαίνει και πότε συμβαίνει αυτό; Μήπως περπατάμε ήδη ανάμεσα σε πεθαμένους; Μήπως τα δικά μας βήματα μυρίζουν κι αυτά θάνατο; Μήπως ο συμβιβασμός και οι εκπτώσεις που κάνουμε καθημερινά, εκπτώσεις στην αγάπη, στην χαρά, στην αξία μας, μας κάνουν να ζούμε μια πεθαμένη ζωή;

Εκεί μας οδήγησε το "μη χείρον βέλτιστον". Γιατί βλέπεις το κακό μπορεί να είναι καλύτερο από το χειρότερο αλλά σίγουρα δεν μπορείς να του δώσεις τα χρώματα του καλύτερου. Το κακό είναι κακό από όποια οπτική κι αν το κοιτάξεις 

Γι’ αυτό κι εγώ δεν θα κάνω δικές μου τις τετριμμένες συμβουλές τους ούτε θα διαμορφώσω με αυτές τον τρόπο της ζωής μου.  Επιλέγω για μένα το καλύτερο και μόνο το καλύτερο και γι’ αυτό:

Δεν κρατώ τοξικούς ανθρώπους στη ζωή μου. Τα βαμπιράκια και οι παρτάκηδες δεν έχουν καμιά θέση δίπλα μου, όποιο προσωπείο κι αν φοράνε γιατί σκέφτονται μονάχα τον εαυτούλη τους… 

Κρατώ μακριά από εμένα και τους ανθρώπους τους απαισιόδοξους που έχουν εθιστεί στην δυστυχία και που δεν αντικρίζουν ούτε μια χαραμάδα φωτός στη ζωή τους…

Επιλέγω να συναναστρέφομαι με ανθρώπους που με κάνουν καλύτερο άνθρωπο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι χρειάζεται να είναι μορφωμένοι ή να έχουν υψηλή κοινωνική θέση. Αυτά ξέρω πια ότι δεν έχουν πραγματική αξία αν η καρδιά τους δεν είναι ανοικτή και δεν έχουν την συναισθηματική ωριμότητα που χρειάζεται για να αντιμετωπίσουν όλες τις καταστάσεις που φέρνει η Ζωή στα πόδια τους.

Μεταμορφώνω την μοναξιά μου σε μοναχικότητα και δίνω χώρο και χρόνο για να απολαύσω τον εαυτό μου. Κι αν η λύπη έρθει να με τυλίξει ή ξυπνήσει η ανασφάλεια μέσα μου, ακόμα και τότε δεν ξεχνώ την καρδιά μου. Αναπνέω μέσα από αυτήν και αφήνω την ανάσα της να με μαλακώσει, να με γλυκάνει… και αγκαλιάζω κι εγώ με τη σειρά μου τον πληγωμένο μου εαυτό. Αναγνωρίζω τις ανάγκες του, τον φροντίζω και του υπόσχομαι ότι αύριο θα φέρω για μας μια καλύτερη μέρα.

Επιλέγω την αλήθεια από το ψέμα σε όλες μου τις στιγμές όσο δύσκολο κι αν φαντάζει. Το ψέμα μπορεί για λίγο να χαϊδεύει όμορφα τα αυτάκια μας αλλά πάντα χτίζει παλάτια στην άμμο και δημιουργεί ψευδαισθήσεις οδηγώντας μας να ζούμε  μια σαθρή ζωή. 

Λέω δυνατά και τα Ναι και τα Όχι μου! Την στολή του καλού παιδιού δεν την αγοράζω πια. Επιλέγω να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Δεν χρειάζεται πια να αποδείξω τίποτα σε κανέναν. Αναλαμβάνω την ευθύνη μου, φορώ το καπελάκι μου στραβά, σφυρίζω χαρούμενα και χορεύω στο ρυθμό της καρδιάς μου

Διαλέγω για μένα το καλύτερο γιατί μόνο αυτό μου αξίζει!!!!

Κι αν κάποιος σου πει ότι όλα αυτά είναι μόνο λόγια στο χαρτί μην τον ακούς. Ακόμα κι αν αυτός ο κάποιος είναι μια φωνή μέσα σου. Να θυμάσαι ότι αυτή η φωνή δεν είναι δική σου. Αντιπροσωπεύει όλες τις φωνές εκείνων που κατά καιρούς σε αμφισβητήσανε. Αντιπροσωπεύει όλες τις φωνές εκείνων που θέλησαν να σε γαλουχήσουν στο λίγο και στο μικρό… στο "μη χείρον βέλτιστο"… 

Μην της δίνεις χώρο και άφησε τη σιγά - σιγά να σβήσει ενισχύοντας μέσα σου την Πίστη ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ… ΚΙ ΑΥΤΑ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙΣ!!!

namaste

despoina palamari