Η παγίδα κατά την προσπάθεια αναζήτησης της Αυτοαγάπης

Η αυτοαγάπη μοιάζει να είναι μια υπόθεση για την οποία πρέπει να παλεύει κανείς όλη του τη ζωή σχεδόν. Όσο ωραίες κι αν ακούγονται οι διάφορες συνταγές που υποδεικνύουν ότι πρέπει κανείς να κάνει περισσότερο το ένα ή λιγότερο το άλλο, στο τέλος παραμέ­νει η αίσθηση ότι τα πράγματα δε γίνονται έτσι όπως θα έπρεπε. 
Γιατί πολλές φορές δεν είναι αποτελεσματική η έννοια της αυτοα­γάπης; 
Επειδή το «Αγάπα τον εαυτό σου!», αν το πάρει κανείς τοις μετρητοίς, είναι ανέφικτο. Πρόκειται για μια παγίδα.

«Αγάπα τον εαυτό σου!» είναι μια προτροπή να κάνουμε κάτι. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα όσον αφορά την αγάπη. Είναι αδύνατο να αγαπάμε τον εαυτό μας αν αυτό δεν ισχύει. Εί­ναι σαν να σας λέει κάποιος: «Αγάπα αυτόν εκεί τον άνθρωπο». Δεν μπορεί να γίνει κάτι μόνο και μόνο επειδή έτσι το θέλουμε.

«Αγάπα τον εαυτό σου!» είναι μια εντολή προς τη λογική. Αλλά η λογική δεν μπορεί να αγαπήσει, πόσο μάλλον τον εαυτό της. Η αγάπη είναι μια εσωτερική κατάσταση που υπερβαίνει τη σκέψη, όπως η χαρά.

Αν θελήσουμε να την κατατάξουμε ως σωματικό αίσθημα, την αγάπη την αισθανόμαστε κυρίως στην περιοχή της καρδιάς. Το «Αγάπα τον εαυτό σου!» μαρτυρά ότι κάποιος δεν είναι και πολύ καλά επειδή προφανώς αγαπάει ελάχιστα τον εαυτό του. Αλλά αν κάποιος δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του, τότε μπλοκάρεται το συναίσθημα της αγάπης. 

Αν δεν πιάσει το «Αγάπα τον εαυτό σου», φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Τα αισθήματα της ανεπάρκειας, της αυτοαπόρριψης και της αμφιβολίας διογκώνονται. «Απλώς δεν καταφέρνω να αγαπήσω τον εαυτό μου» είναι μια σκέψη που έρχεται κι επανέρχεται συνεχώς.

Υπάρχει η λύση: Ανακατασκευάστε το! Βρείτε λίγο χρόνο και νιώ­στε: Πώς θα ήταν -σαν να παίζετε ένα παιχνίδι- αν δεν έπρεπε να αγαπάτε τον εαυτό σας; 
Υποθετικά μιλώντας πάντα... 

Τώρα λοιπόν δείτε: Πώς θα νιώθατε;

«Αν δεν έπρεπε να αγαπάω τον εαυτό μου...» 
Περιμένετε ένα λεπτό και νιώστε...  
Αισθάνεστε κάτι;

Τη στιγμή που θα σταματήσετε να θέλετε να αγαπάτε τον εαυτό σας και θα δείτε απλώς ποιες είναι οι αρετές σας ως ανθρώπου, πώς νιώθετε όλα τα ευχάριστα και δυσάρεστα συναισθήματα μέσα σας, τα δυνατά σας σημεία και τις αδυναμίες σας, τις επιτυχί­ες και τις αποτυχίες σας... 

Όταν θα καταλάβετε ότι αυτό ακριβώς σημαίνει το να είσαι άνθρωπος... τότε θα νιώσετε αγάπη για τη ζωή σας και θα τη θεωρήσετε ως δώρο. Όσο περισσότερο αυτό το είδος αγάπης καθορίζει -άθελά μας- το μαγνητικό μας πεδίο, τόσο περισσότερο θα ζήσετε τη ζωή σας σαν μια διαδοχική αλλη­λουχία θαυμάτων και δώρων.

Όταν σταματήσετε να πιστεύετε το παραμύθι ότι οφείλετε να αγαπάτε τον εαυτό σας, θα κάνετε στον εαυτό σας ένα μεγάλο δώρο, θα είστε ελεύθεροι να νιώσετε πόσο πολύ τον αγαπάτε ήδη.

Η δράση του «Αγάπα τη ζωή σου» στο μαγνήτη σας

Αν μέχρι τώρα δε σας άρεσε η ιδέα του να αγαπήσετε «τον εαυτό σας», κάντε μια απόπειρα αυτή τη φορά με την ιδέα του να αγαπήσετε «τη ζωή σας».

Αν αγαπάτε τη ζωή σας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, δε θα κάνετε πια τίποτα που να σας πληγώνει. Δε θα αφήνετε πια τους άλλους να σας πληγώνουν, για οποιονδήποτε λόγο. Οι άλλοι θα συνεχίσουν να λένε ό,τι λένε, αλλά εσείς δε θα το πολεμάτε, γιατί κάθε φορά που πολεμάτε αισθάνεστε ηττημένοι από μια μάχη που δεν είναι δική σας. 
Θα ακούτε τι λέγεται και θα βλέπετε τι γίνεται. Και θα καταλαβαίνετε γιατί οι άνθρωποι είναι έτσι, επειδή εσείς κατανοείτε και βιώνετε όλο και περισσότερο τα μυστικά του μαγνήτη της καρδιάς. Και τότε από μόνοι σας θα πείτε ό,τι έχετε να πείτε και θα ενεργείτε όχι εναντίον κάποιου ή κόντρα σε κάτι, αλλά από αγάπη για τον ίδιο σας τον εαυτό.

Θα γίνετε λιγότεροι επικριτικοί επειδή θα διαπιστώσετε ότι δεν κάνει καλό ούτε καν σε σας. Όσο περισσότερο αισθανθείτε μέσα σας αυτή τη μορφή αγάπης, τόσο λιγότερο θα ακτινο­βολεί ο μαγνήτης σας αυτό που προσελκύει τους θύτες, τους πολεμοχαρείς και τους εξουσιαστές. Θα παραχωρείτε όλο και λιγότερο έδαφος για πιθανές επιθέσεις.

Όταν δείτε τη ζωή σαν δώρο και την αγαπήσετε, ο μαγνήτης σας θα ακτινοβολεί αυτό ακριβούς. Οι άνθρωποι που μέχρι τώρα εξαρτώταν από πάνω σας, αρρωστημένοι ή ανήμποροι, ή που είχαν υπερβολικές απαιτήσεις από εσάς, θα διαισθανθούν ότι εσείς δεν κάνετε πια πράγματα που σας πληγώνουν. Επειδή είναι σαφέστατα ευχάριστο το συναίσθημα να περνάς χρόνο με κάποιον που δεν πληγώνει τον εαυτό του και αγαπάει τη ζωή του όσο τίποτε άλλο, οι κοντινοί σας άνθρωποι θα θυμούνται όχι μπορούν κι εκείνοι να κάνουν το ίδιο για τον εαυτό τους.

Η αγάπη είναι κατανόηση.

Όσο καλύτερα κατανοείτε -τον εαυτό σας και τους άλλους-, τόσο πιο εύκολα μπορείτε να δέχεστε, χωρίς να χρειαστεί να αλλάξετε. Και τόσο περισσότερο θα βιώνετε την αγάπη.

Κάποιος που επικρίνει εσάς και τους άλλους είναι άρρωστος. Κά­ποιος που κατηγορεί όλο τον υπόλοιπο κόσμο είναι άρρωστος. Κάποιος που θέλει να γίνετε κάτι διαφορετικό από αυτό που εί­στε είναι άρρωστος. Και αυτό γιατί με κάθε του σκέψη επιβαρύ­νει τον εαυτό του με πόνο, και κανένα λογικό ον δεν το κάνει αυ­τό με τη θέλησή του. 

Αν καταλάβετε γιατί το κάνουν αυτό οι άν­θρωποι -γιατί στους μαγνήτες τους δρουν δυνάμεις που τους εξωθούν σε τέτοιες αντιδράσεις-, θα πάψετε να στηρίζετε αυτή τη νο­σηρή κατάσταση. Θα αντιδράτε λιγότερο και έτσι θα συμβάλλε­τε στο να μην εξαπλωθεί κι άλλο αυτή η αρρώστια.

Ruediger Schache

Το Μυστικό Του Μαγνήτη" 

"Της Καρδιάς