Διάλεξε εκείνον που η ψυχή του έλκεται απ’ την δική σου ξεκάθαρα, που σε βλέπει, που είναι τόσο γενναίος ώστε να μπορεί να φοβάται.
Δέξου το χέρι του και οδήγησε τον απαλά στο αίμα της καρδιάς σου. Εκεί που μπορεί την ζεστασιά σου επάνω του να νιώσει και την ανάπαυση εκεί. Και κάψε το βαρύ φορτίο του πάνω στις φλόγες της φωτιάς σου.
Κοίτα βαθιά μέσα στα μάτια του και δες τι κείτεται σε αδράνεια ή σε εγρήγορση, ντροπαλά ή σε προσμονή εκεί μέσα. Κοίτα μέσα στα μάτια του και δες εκεί τους πατεράδες του και τους παππούδες του και όλους τους πολέμους και την τρέλα που τα πνεύματα τους πολέμησαν σε κάποια μακρινή χώρα, σε κάποια μακρινή εποχή.
Πρόσεξε τους πόνους του, τους αγώνες και τα βάσανα και τις ενοχές του, δίχως κρίση και άφησε τα όλα να χαθούν….
Αισθάνσου το αρχέγονο του φορτίο… και νιώσε πως το μόνο που ψάχνει είναι ένα ασφαλές καταφύγιο σε σένα…
Άφησε τον να λιώσει μέσα το σταθερό σου βλέμμα…
Και να ξέρεις πως δεν χρειάζεται να αντανακλάς την οργή….
Επειδή έχεις μια μήτρα, μια γλυκιά, βαθιά πύλη που ξεπλένει και αναζωογονεί παλιές πληγές.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά….
Στάσου μπροστά του, με όλη την μεγαλοπρέπεια της γυναίκας που είσαι, με τον αέρα της ευάλωτης σου φύσης.
Στο παιχνίδι της παιδικής σου αθωότητας ως τα βάθη του θανάτου σου. Ανθισμένη πρόσκληση, απαλά να δίνεις χώρο, επιτρέποντας τις δυνάμεις του ως άνδρα... Να έρθει κοντά σου και να κολυμπήσει στην μήτρα της γης, σε ανείπωτη γνώση, και οι δυο μαζί…
Και όταν αποσύρεται… επειδή θα αποσυρθεί… τρέχοντας φοβισμένος στην σπηλιά του, μάζεψε τις γιαγιάδες σου γύρω του… να τον τυλίξουν με την σοφία τους...
Άκου τους απαλούς καθησυχαστικούς τους ψιθύρους.
Ηρέμησε την φοβισμένη κοριτσίστικη σου καρδιά που σε παροτρύνει σε ησυχία και περίμενε με υπομονή την επιστροφή του.
Στάσου και τραγούδα στο κατώφλι του, ένα τραγούδι μνήμης, για τον απαλύνει, για μια ακόμα φορά.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά
Μην προκαλείς το μικρό αγόρι μέσα του με υποκρισίες και πόθους και κατάκτηση και κόλπα μοναχά για να τον τραβήξεις σε έναν ιστό καταστροφής... Σε ένα μέρος με χάος και μίσος. Πιο τρομακτικό από οποιοδήποτε πόλεμο που δόθηκε από τα αδέρφια του.
Αυτό δεν είναι θηλυκότητα, είναι εκδίκηση. Αυτό είναι το δηλητήριο των διεστραμμένων διαδρομών, της κακομεταχείρισης των αιώνων, του βιασμού του κόσμου μας. Και αυτό δεν δίνει εξουσία σε μια γυναίκα, την μειώνει καθώς τον ευνουχίζει...
Και μας σκοτώνει όλους...
Και αν η μάνα του τον κρατούσε ή δεν μπόρεσε... δείξε του την αληθινή ΜΑΝΑ τώρα…
Κράτα τον και οδήγησε τον στην χάρη σου και στα βάθη σου σφιχταγκαλιάζοντας τον στο κέντρο του πυρήνα της Γης
Μην τον τιμωρείς για τις πληγές που πιστεύεις πως δεν ικανοποιούν τις ανάγκες σου ή τα κριτήρια σου.
Κλάψε γι’ αυτόν γλυκά ποτάμια….
Μάτωσε τα όλα πίσω προς επιστροφή στο σπιτικό σας.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά
Αγάπα τον τόσο που να είναι γυμνός και ελεύθερος.
Αγάπα τον τόσο που θα ανοίξεις το κορμί σου και την ψυχή σου στον κύκλο της ζωής και του θανάτου.
Και ευχαρίστησε τον για την ευκαιρία καθώς χορεύετε μαζί μέσα από μαινόμενους ανέμους και ήρεμα λαγκάδια…
Να είσαι τόσο γενναία που να είσαι εύθραυστη και άφησε τον να ξεδιψάσει στα απαλά προτασσόμενα πέταλα της ύπαρξης σου…
Πες του πως μπορεί να σε κρατά, να στέκεται και να σε προστατεύει
Πέσε στην αγκαλιά του και εμπιστέψου τον πως θα σε πιάσει... ακόμα κι αν έχεις πέσει χίλιες φορές στο παρελθόν
Μάθε του πως να παραδίδεται με το να του παραδίδεσαι εσύ...
Και γίνετε ένα μέσα στο γλυκό τίποτα, μέσα σε αυτού του κόσμου την καρδιά.
Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά
Ενθάρρυνε τον, θρέψε τον, επέτρεψε του, άκουσε τον, κράτησε το, θεράπευσε τον
Κι εσύ, σε ανταμοιβή, θα τραφείς και θα υποστηριχθείς και θα προστατευτείς από δυνατά μπράτσα και καθαρές σκέψεις και εστιασμένα βέλη...
Επειδή μπορεί, αν τον αφήσεις, να είναι όλα όσα ονειρεύεσαι…
Ποίημα ανώνυμης σαμάνας