Απόλαυσε το κενό και τη σιωπή που πέφτει σ’ ολόκληρη την ύπαρξη σου όταν "σταματάει" η αναπνοή...

Ερώτηση: Τις προηγούμενες εβδομάδες, η αναπνοή μου έχει αρχίσει να μπλοκάρεται. Σταματάει. Νιώθω φοβισμένος, γιατί νιώθω να ασφυκτιώ, αλλά νιώθω και καλά, σαν να έρχεται στην επιφά­νεια κάτι, μέσα στο οποίο πρέπει να μπω. Θα ήθελα όμως να σιγουρευτώ ότι αυτό είναι φυσιολογικό.

Τίποτα δεν είναι λάθος. Είναι όμορφο. Από τη στιγμή που αρχίζεις να το απολαμβάνεις, θα δεις την ομορφιά του. Είναι μια βαθιά ηρεμία. Όταν σταματάει η αναπνοή, σταματάει το κάθε τι— και ο χρόνος και η σκέψη. Αν όμως φοβηθείς, τότε το κάθε τι ξαναρχίζει. Έτσι, όταν σταματήσει η αναπνοή, μείνε σιωπηλός και παρατήρησε το κενό που σου έχει έρθει, το διάστημα που δεν κινείται καμία αναπνοή. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα, θα έχεις την πρώτη αναλαμπή του τι είναι διαλογισμός.

Συνήθως όμως όλοι φοβούνται και τρομάζουν, επειδή έχουμε συσχετίσει την αναπνοή με τη ζωή και τη μη αναπνοή με το θάνατο. Εξαιτίας αυτού του συσχετισμού, ξαφνικά εμφανίζεται ο φόβος ότι πρόκειται να πεθάνεις. Πρόκειται να πεθάνεις. Μέσα στη μεγαλύτερη ζωή, το μικρό σου κύμα πρόκειται να διαλυθεί μέσα στον ωκεανό, αυτό όμως δεν είναι Θάνατος, είναι πραγματική ζωή.

Υπάρχουν δύο τύποι ζωής. Ο ένας είναι η πολύ επιφανειακή ζωή, η οποία εξαρτάται από την αναπνοή. Είναι η ζωή του σώματος και του νου. Και υπάρχει κι ένας άλλος τύπος, ο οποίος δεν εξαρτάται από την αναπνοή. Είναι βαθύτερος από την αναπνοή και μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτήν. Αυτή η ζωή είναι πνευματική — πες την θεϊκή ή όπως αλλιώς σου αρέσει.

Είναι λοιπόν φυσικό να φοβάσαι στην αρχή, σιγά-σιγά όμως άφησέ το να συμβαίνει. Απόλαυσε το κενό και τη σιωπή που πέφτει σ’ ολόκληρη την ύπαρξη, όταν η αναπνοή σταματάει. Τίποτα δεν κινείται, επειδή όλη η κίνηση είναι η κίνηση του νου σου. Όταν ο νους σου δεν κινείται, τίποτα δεν κινείται. Μέσα σ’ αυτή τη μη κίνηση, ανοίγει μια πόρτα. Αν όμως φοβηθείς, θα χάσεις. Μμ; Τότε ασχολείσαι τόσο πολύ με την αναπνοή, που χάνεις την πόρτα που ανοίγει μέσα σου. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα συμβεί, νιώσε ευγνωμοσύνη και ευδαιμονία. Νιώσε ευγνωμοσύνη, που σου έχει δοθεί μια σπουδαία ευκαιρία και μην ανησυχείς για την αναπνοή.

Απλώς κοίταξε μέσα σου — μια πόρτα ανοίγει. Όταν έχεις μια αναλαμπή της, αλλάζει ολόκληρη η οπτική. Η έμφασή σου δεν είναι στην αναπνοή, είναι στην πόρτα. Απλώς από αυτή την πόρτα κινείσαι σε έναν άλλο κόσμο.

Μήπως θα έπρεπε να προσπαθήσω να είμαι γενναίος και...

Όχι, ποτέ να μην προσπαθείς να είσαι γενναίος, επειδή αυτό είναι μέρος της δειλίας και θα χάσεις το όλο πράγμα. Απλώς χαλάρωσε και αποδέξου το. Αν προσπαθήσεις να είσαι γενναίος, αρχίζεις να πολεμάς και τότε θα κολλήσεις και πάλι στο ίδιο πράγμα.

Απλώς χαλάρωσε μέσα σ’ αυτό. Αν το νιώθεις σαν θάνατο, πες: «Εντάξει, το αποδέχομαι. Είμαι έτοιμος να πεθάνω.» Αυτό μόνο χρει­άζεται. Το να είσαι γενναίος, θα σε πάει στο άλλο άκρο κι αυτό δεν θα βοηθήσει. Εσύ είσαι κάπου στη μέση, εκεί που δεν υπάρχει ούτε δειλία ούτε γενναιότητα.

OSHO

"Το σφυροκόπημα στον βράχο"