Το γέλιο είναι βασικό συστατικό της ζωής και της αγάπης

Δε θα άλλαζα ποτέ το γέλιο της καρδιάς μου με όλα τα πλούτη του κόσμου. Ούτε θα ήμουν ικανοποιημένος με το να μεταλλάξω τα δακρυά μου, τα δάκρυα της αγωνίας μου, σε γαλήνη.

Φλογερή μου ελπίδα είναι ότι όλη μου η ζωή σ’ αυτή τη γη θα αποτελείται από Δάκρυα και Γέλιο. 
Δάκρυα που εξαγνίζουν την καρδιά μου και μου αποκαλύπτουν το μυστικό και το μυστήριο της Ζωής. Γέλιο που με φέρνει πιο κοντά στους συνανθρώπους μου.
Δάκρυα που με κάνουν να αισθάνομαι τους πονεμένους. Γέλιο που συμβολίζει τη χαρά για την ίδια μου την Ύπαρξη.

Χαλίλ Γκιμπράν

Αποσπάσματα από τον Osho για το γέλιο

...Τη στιγμή που γελάς, το γέλιο δεν έρχεται από το μυαλό σου, έρχεται από το ίδιο το εσωτερικό σου πνεύμα.
Το γέλιο είναι μυστήριο. Είναι καλύτερο να το βιώσεις παρά να ακούσεις κάποιον να σου μιλάει γι’ αυτό. Το γέλιο, σημαίνει πως μπορείς να καταλάβεις τη γελοιότητα μιας συγκεκριμένης κατάστασης. Είναι δυνατόν, όταν γελάσεις με την καρδιά σου, να σταματήσει ο νους, επειδή δεν μπορεί να γελάσει. Είναι δομημένος με σοβαρότητα, η λειτουργία του είναι να είναι σοβαρός, μίζερος, άρρωστος.
Η σοβαρότητα είναι ένα είδος ασθένειας, ο καρκίνος της ψυχής. Είναι απολύτως καταστροφική, οδηγεί στην αυτοκτονία. Δεν βλέπεις την θρησκεία να ανθίζει στον κόσμο, γιατί η σοβαρότητα την σκοτώνει.
Η σοβαρότητα, οδηγεί στην θλίψη. Δεν μπορείς να είσαι σοβαρός χωρίς να είσαι θλιμμένος… είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και θα είσαι σοβαρός μόνο αν έχεις χάσει επαφή με την ζωή και την ύπαρξη. Μόνο οι άρρωστοι άνθρωποι είναι σοβαροί. Oι υγιείς και οι ολοκληρωμένοι άνθρωποι ποτέ δεν είναι σοβαροί, δεν μπορούν να είναι.

...Η ικανότητα της επιβίωσης υπάρχει μέσα σου απ’ τη στιγμή που γεννιέσαι, αλλά η τέχνη του να μετατρέπεις τη ζωή σε γιορτή πρέπει να μαθευτεί.
Η ζωή όμως είναι δώρο του Θεού, όχι τιμωρία. Και δεν υπάρχει τίποτε κακό σ’ αυτή. Το λάθος πρέπει να βρίσκεται μέσα σου. Δεν ξέρεις πώς να ζεις, το βάθος και το μυστήριο της ζωής σου είναι εντελώς άγνωστα.

Για μένα, θρησκεία είναι ακριβώς αυτή η υπέρτατη τέχνη του να μετατρέπεις το ασήμαντο σε σημαντικό. Η θρησκεία είναι αλχημεία, είναι η διαδικασία της μετατροπής του πιθανού σε πραγματικό. Ο άνθρωπος μέχρι τώρα δεν έχει ζήσει στο έπακρο, γι’ αυτό και φαίνεται τόσο ανιαρός. Αν ζήσει ολοκληρωτικά, θα γευτεί απέραντη λαμπρότητα και άνθιση.
Το γέλιο, είναι εξίσου σημαντικό με την προσευχή, ή μάλλον σημαντικότερο, γιατί ο άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει είναι ανίκανος να προσευχηθεί. Η προσευχή που προέρχεται από μια βαριά καρδιά, είναι ήδη νεκρή. Δεν μπορεί να φτάσει στον Θεό, δεν έχει φτερά για να πετάξει. Μοιάζει με βράχο που είναι περιορισμένος στη γη.

...Έχεις νιώσει πως μετά από βαθύ γέλιο το ξεκίνημα μιας ξαφνικής σιωπής έρχεται σε σένα; Είναι σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα. Για μια στιγμή, ο νους μοιάζει να σταματά… νιώθεις απόλυτα χαλαρωμένος. Αυτές οι στιγμές είναι που σου δίνουν την πρώτη γεύση του Θεού. Νομίζουν πως οι πνευματικοί άνθρωποι πρέπει να είναι αρνητικοί απέναντι στη ζωή. Και όλη μου η προσπάθεια είναι να σας μάθω να λέτε πάντα ναι στη ζωή.

...Μια από τις μεγαλύτερες βιαιοπραγίες κατά του ανθρώπου είναι η επιβολή της σοβαρότητας και τις θλίψης. Αυτή η επιβολή είναι αναγκαία, γιατί αλλιώς ο άνθρωπος δεν μπορεί να υποδουλωθεί σε όλες τις διαστάσεις: πνευματικά υποδουλώνεται σε έναν φανταστικό Θεό, σε μια φανταστική κόλαση και παράδεισο, ψυχολογικά, γιατί το μυαλό καταρρέει όταν αναγκάζεται να λειτουργήσει μέσα στα αφύσικα πλαίσια της σοβαρότητας και της θλίψης και σωματικά, γιατί ο άνθρωπος που δεν μπορεί να γελάσει δε μπορεί να παραμείνει υγιής και ακέραιος.

...Το γέλιο δεν είναι μονοδιάστατο. Περικλείει και τις τρεις διαστάσεις της ύπαρξης. Όταν γελάς, συμμετέχει το σώμα σου, το μυαλό σου, η ύπαρξη σου.
Στο γέλιο εξαφανίζεται κάθε διαίρεση και διαχωρισμός, η σχιζοφρενική προσωπικότητα παύει να υπάρχει. Αυτό όμως δεν συνέφερε τους εκμεταλλευτές του ανθρώπου: βασιλείς, ιερείς, έξυπνους πολιτικούς. Προσπαθούσαν να στερήσουν από τον άνθρωπο την δύναμη και την υγεία του, για να μην επαναστατήσει ποτέ. Το να αφαιρέσεις το γέλιο από τον άνθρωπο ισοδυναμεί με το να τον σκοτώνεις, να τον ευνουχίζεις πνευματικά. Όλα τα οργανωμένα συμφέροντα συμφώνησαν ότι ο άνθρωπος πρέπει να αποδυναμωθεί, να γίνει φοβισμένος και δυστυχισμένος, να αναγκαστεί να ζήσει μέσα στην παράνοια. Μόνο τότε θα γονατίσει μπροστά σε είδωλα και θα υπηρετήσει πρόθυμα τους δυνατούς.


...Το γέλιο είναι βασικό συστατικό της ζωής και της αγάπης. Ο αυτοβασανισμός είναι ψυχολογική ασθένεια, αργή αυτοκτονία. Δεν έχει τίποτε το αξιοθαύμαστο. Κι όμως τον λατρέψαμε για αιώνες, γιατί νομίζουμε ότι το σώμα είναι εχθρός της ψυχής.
Αλλά θυμήσου, μην κρίνεις ποτέ τους άλλους. Είναι πρωτόγονο, απολίτιστο, απάνθρωπο. Απλά να παρατηρείς τον εαυτό σου. 
Κάθε θάνατος ανοίγει μια καινούργια πόρτα. Αν μετατρέψεις τη λύπη σου σε γιορτή, τότε, θα είσαι ικανός να μετατρέψεις και το θάνατό σου σε ανάσταση. Γι’ αυτό, μάθε την τέχνη, όσο είναι ακόμα καιρός.

H ζωή είναι τόσο πολύ γεμάτη από ευκαιρίες για γέλιο. Σου χρειάζεται απλώς η ευαισθησία. Και να δημιουργείς ευκαιρίες για να γελούν κι οι άλλοι. Το γέλιο πρέπει να είναι μια από τις ιδιότητες των ανθρώπων που τις εκτιμούμε πιο πολύ, που τις αγαπάμε πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο...