Αποσπάσματα από το βιβλίο του Osho
«ταξίδι προς τα μέσα»
Κανένας δεν γεννιέται με όνομα.
Ο άνθρωπος πεθαίνει κι αφήνει το όνομα του πάνω σε πέτρες ελπίζοντας ότι αυτές οι πέτρες θα κρατήσουν για πάντα. Δεν ξέρουμε αν θα κρατήσουν. Όλη η άμμος στις ακρογιαλιές ήταν κάποτε πέτρα. Όλες οι πέτρες αργά ή γρήγορα γίνονται άμμος. Είτε γράφεις το όνομά σου πάνω σε μια πέτρα είτε το γράφεις στην άμμο είναι το ίδιο γιατί στην μακριά ιστορία του κόσμου δεν υπάρχει καμιά διαφορά στην άμμο και στην πέτρα.
Οι άνθρωποι χτίζουν μνημεία και γράφουν το όνομα τους πάνω τους και ξεχνούν ότι γεννήθηκαν χωρίς όνομα, ότι δεν έχουν όνομα από μόνοι τους και όταν πεθαίνουν και λένε αντίο θα φεύγουν χωρίς όνομα.
«ταξίδι προς τα μέσα»
Όλοι γεννιούνται ανώνυμοι. Το όνομα όμως έχει κοινωνική χρησιμότητα. Είναι δύσκολο να προσφωνήσεις κάποιον που δεν έχει όνομα, γι’ αυτό και δίνουμε ένα όνομα. Είναι απλώς μια κοινωνική χρησιμότητα. Κι αν χρησιμοποιείς το όνομά σου για να αναφερθείς στον εαυτό σου, τότε θα υπάρχει σύγχυση. Αναφέρεσαι στον εαυτό σου ή σε κάποιον άλλον;
Έτσι, για να αποφευχθεί η σύγχυση, ονομάζεις τον εαυτό σου εγώ. Το εσύ είναι ο τίτλος που χρησιμοποιείς για να ονομάσεις τον άλλον. Και οι δύο τίτλοι είναι φανταστικοί, είναι κοινωνικές χρησιμότητες. Κι εσύ δομείς τη ζωή σου γύρω από αυτούς τους δύο τίτλους, οι οποίοι είναι απλώς δύο κενές λέξεις και τίποτε άλλο.
Δεν υπάρχει καμία αλήθεια πίσω τους, δεν υπάρχει καμία ουσία. Είναι απλώς ονόματα, είναι ετικέτες. Όλων το όνομα όμως είναι Κανένας. Κανένα όνομα δεν έχει περισσότερη σημασία από αυτό. Η όλη ιδέα του εγώ είναι η ιδέα του κανένα και τίποτα περισσότερο απ’ αυτό.
Δεν υπάρχει καμία αλήθεια πίσω τους, δεν υπάρχει καμία ουσία. Είναι απλώς ονόματα, είναι ετικέτες. Όλων το όνομα όμως είναι Κανένας. Κανένα όνομα δεν έχει περισσότερη σημασία από αυτό. Η όλη ιδέα του εγώ είναι η ιδέα του κανένα και τίποτα περισσότερο απ’ αυτό.
Τα παιδιά γράφουν το όνομα τους στην άμμο και έρχονται τα μεγάλα κύματα και το σβήνουν. Οι μεγαλύτεροι γελούν και λένε: Είσαι τρελός δεν υπάρχει καθόλου νόημα να γράφεις το όνομα σου στην άμμο! Οι μεγαλύτεροι όμως γράφουν πάνω στις πέτρες και δεν έχουν καμιά επίγνωση ότι η άμμος δημιουργείται από πέτρες. Δεν υπάρχει καμιά διαφορά στους μεγαλύτερους και στα παιδιά.
Στην ανοησία είναι όλοι συνομήλικοι.
Στην ανοησία είναι όλοι συνομήλικοι.
Δεν έχεις όνομα από μόνος σου.
Το όνομα είναι η ψευδαίσθηση που είναι ορατή από τον έξω κόσμο και το εγώ είναι η ψευδαίσθηση που είναι ορατή από μέσα. Το εγώ και το όνομα είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Κι όσο παραμένει η ψευδαίσθηση του ονόματος και του εγώ, δεν μπορεί να ανοίξει ο χώρος απ’ όπου βγαίνει η αγάπη.
Έτσι, το τελευταίο που θέλω να πω είναι να ψάξεις λίγο. Πήγαινε λίγο πιο κοντά στα βουνά και παρατήρησέ τα που γίνονται άμμος. Παρατήρησε τα παιδιά που γράφουν το όνομά τους στην ακρογιαλιά. Κοίταξε παντού γύρω σου να δεις τι κάνουμε. Χάνουμε τη ζωή μας γράφοντας ονόματα πάνω στην άμμο; Κι αν νιώθεις έτσι, τότε ψάξε λίγο βαθύτερα.
Το όνομα είναι η ψευδαίσθηση που είναι ορατή από τον έξω κόσμο και το εγώ είναι η ψευδαίσθηση που είναι ορατή από μέσα. Το εγώ και το όνομα είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Κι όσο παραμένει η ψευδαίσθηση του ονόματος και του εγώ, δεν μπορεί να ανοίξει ο χώρος απ’ όπου βγαίνει η αγάπη.
Έτσι, το τελευταίο που θέλω να πω είναι να ψάξεις λίγο. Πήγαινε λίγο πιο κοντά στα βουνά και παρατήρησέ τα που γίνονται άμμος. Παρατήρησε τα παιδιά που γράφουν το όνομά τους στην ακρογιαλιά. Κοίταξε παντού γύρω σου να δεις τι κάνουμε. Χάνουμε τη ζωή μας γράφοντας ονόματα πάνω στην άμμο; Κι αν νιώθεις έτσι, τότε ψάξε λίγο βαθύτερα.
Μπες μέσα σ’ αυτό το εγώ και ψάξε.
Μια μέρα θα βρεις ότι αυτό το εγώ είναι ο κανένας, ότι δεν υπάρχει. Κανένας δεν υπάρχει εκεί. Εκεί υπάρχει βαθιά σιωπή και ειρήνη, μα δεν υπάρχει κανένα εγώ. Και τη μέρα που θα έρθεις να γνωρίσεις πως δεν υπάρχει κανένα εγώ μέσα σου, έχεις έρθει να γνωρίσεις το όλο, αυτό που υπάρχει στ’ αλήθεια — το είναι, την ύπαρξη, το θεϊκό.
Μια μέρα θα βρεις ότι αυτό το εγώ είναι ο κανένας, ότι δεν υπάρχει. Κανένας δεν υπάρχει εκεί. Εκεί υπάρχει βαθιά σιωπή και ειρήνη, μα δεν υπάρχει κανένα εγώ. Και τη μέρα που θα έρθεις να γνωρίσεις πως δεν υπάρχει κανένα εγώ μέσα σου, έχεις έρθει να γνωρίσεις το όλο, αυτό που υπάρχει στ’ αλήθεια — το είναι, την ύπαρξη, το θεϊκό.
Γι’ αυτό λέω ότι η αγάπη είναι η πόρτα για το θεϊκό κι ότι το εγώ είναι η πόρτα για την άγνοια. Η αγάπη είναι η πόρτα για το φως και το εγώ είναι η πόρτα για το σκοτάδι.
Έπρεπε να πω αυτό το τελευταίο πράγμα, πριν φύγουμε. Εξερεύνησε την αγάπη από αυτή τη διάσταση. Αυτή η εξερεύνηση θα αρχίσει με το εγώ και θα τελειώσει με την επίτευξη της αγάπης.
Έπρεπε να πω αυτό το τελευταίο πράγμα, πριν φύγουμε. Εξερεύνησε την αγάπη από αυτή τη διάσταση. Αυτή η εξερεύνηση θα αρχίσει με το εγώ και θα τελειώσει με την επίτευξη της αγάπης.