Τελικά ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα;
Ποια η ουσία και ποιο το «φαίνεσθαι»;
Δεν είμαι σίγουρη ότι μπορεί κάποιος να απαντήσει με βεβαιότητα, αν καταφύγει στα συνήθη σχήματα της νόησης, έστω κι αν αυτά συμπίπτουν με βαθύτατα δουλεμένες φιλοσοφικές ή/και μεταφυσικές θεωρήσεις. Κι αυτό διότι ο νους μόνο με προκαθορισμένα σχήματα μπορεί να λειτουργήσει. Ίσως-ίσως και με κάποια καινούργια που όμως και πάλι προσδιορισμένο και παγιωμένο σχήμα θα έχουν.
Ένας δάσκαλος είπε κάποτε ότι δεν χρειάζεται καν να απαντήσεις σε οποιοδήποτε ερώτημα, γιατί από την απάντηση θα ανακύψουν νέα ερωτήματα. «Και είναι κακό αυτό;», θα ρωτήσει κάποιος. «Η ερώτηση υπήρξε πάντα για την ανθρωπότητα το κλειδί για την ανακάλυψη της γνώσης».
Ο ίδιος δάσκαλος επέμεινε πως δεν χρειάζεται ούτε να ρωτήσεις ούτε να απαντήσεις. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις για τίποτα. Άστο και θα έρθει μόνο του αυτό που είναι να έρθει, όπως κι αν έρθει, ό,τι κι αν είναι...!
Χαλάρωσε και αφέσου στη ροή. Η αλήθεια ούτως ή άλλως βρίσκεται μέσα μας. Χρειάζεται απλώς να την εμπιστευθούμε. Όταν την ακούσουμε να μας ψιθυρίζει από το βάθος της ψυχής μας, χρειάζεται να βρούμε τη δύναμη να σπάσουμε το σκληρό περίβλημα των προσδιορισμών, των αντιστάσεων, των παγιωμένων καταναγκασμών, των προσδοκιών και να της δώσουμε χώρο ώστε ο ψίθυρος σιγά-σιγά να αρχίσει να γίνεται φωνή... φωνή δυνατή, φωνή που ξυπνάει το «είναι» μας, φωνή ηχηρή που μπορεί να παρασύρει και άλλους!
Κι ας μη γελιόμαστε...
Αυτή η αλήθεια είναι η βαθύτερη γνώση που καθένας μπορεί να ανακαλύψει μέσα του. Η αλήθεια που μπορεί να τον οδηγήσει στο μονοπάτι της πνευματικότητας...!
Αρκεί να μην τη φοβηθεί, να μην την αγνοήσει, να μην της γυρίσει την πλάτη, να μην τη θάψει βαθιά μέσα του, γιατί τότε τα ερωτήματα θα βασανίζουν διαρκώς το μυαλό του και δεν θα βρίσκουν ποτέ απάντηση.
Γ.Μ