Το μεγαλύτερο ρίσκο που μπορείς να πάρεις σε αυτή τη ζωή είναι να μην ρισκάρεις καθόλου. Να μην ρισκάρεις Τίποτα! Να ζεις στο βασίλειο του "Τίποτα", να κάθεσαι πάνω στο θρόνο του "Τίποτα" και να νομίζεις ότι όχι μόνο συμμετέχεις στη ζωή αλλά και ότι ζεις…
Και αυτό το "Τίποτα" δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που ονομάζουν οι μεγάλοι μύστες "μη δράση". Γιατί το να φτάσεις στη "μη δράση" σημαίνει ότι πέρασες από τις συμπληγάδες του πόνου και κατάφερες να μετασχηματίσεις την οδύνη σου, την θλίψη σου, τις ενοχές σου, την ανασφάλεια σου, την οργή σου σε αγάπη και συμπόνια…
Σημαίνει ότι κατάφερες να αγγίξεις την εσωτερική σου ηρεμία και να κολυμπήσεις μέσα της… Κατάφερες να αγαπήσεις εσένα, να σε αγκαλιάσεις, να σε πιστέψεις και να σε αφήσεις ελεύθερο να εμπιστευτείς και να δοκιμάσεις να αφεθείς στο άγνωστο χωρίς να φοβάσαι το τίμημα. Γιατί γνωρίζεις πια ότι το τίμημα από όλη αυτή την διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης είναι ο Εαυτός σου.
Ενώ εκείνο το "Τίποτα" είναι γεμάτο από φόβο, από παγωνιά και από μια ψεύτικη αίσθηση σαθρής ασφαλείας που σε αποκοιμίζει στο "Δεν Μπορώ" και σε κάνει να πιστεύεις ότι δεν έχεις τη δύναμη να δεις και να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Εκείνο το "Τίποτα" σε υπνωτίζει και σε κρατά μακριά από τη Ζωή. Σου δίνει την αίσθηση ότι αποφεύγεις τον πόνο όμως, δεν μπορείς να αποφύγεις την θλίψη. Που βαθαίνει ολοένα και περισσότερο και σε παρασύρει στα στείρα σπλάχνα της.
Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις από την αρχή αλλά μια μέρα ξυπνάς και η αίσθηση του ανεκπλήρωτου σου βγάζει όλη αυτή τη θλίψη στην επιφάνεια. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα και απορείς.
- Πως μπορεί να συμβαίνει αυτό; αναρωτιέσαι, αφού κρατήθηκα μακριά απ’ όλα. Πάντα περπατούσα το δρόμο της λογικής και φρόντιζα να είναι συγκεκριμένα τα βήματά μου στη ζωή. Να κάνω συγκεκριμένες επιλογές και να αποφεύγω αυτό που πίστευα ότι δεν ήταν για μένα…
Και στην πραγματικότητα αυτό που συνέβαινε ήταν να αποφεύγεις τον εαυτό σου. Όσες προκλήσεις σου έφερνε η ζωή για να δεις εσένα, να ωριμάσεις και να ανθίσει η ψυχή σου μέσα από τη δράση Εσύ τις θυσίαζες στο βωμό του "Τίποτα". Έτσι κατέληξες να ζεις σκλαβωμένος μέσα στον αντικατοπτρισμό της ζωής αντί να ζεις την ίδια την ΖΩΗ!!!
Γιατί τελικά όποιος δεν ρισκάρει Τίποτα περιφέρεται μέσα στη ζωή σαν πεθαμένος κι άθαφτος, αγνοώντας τον Εαυτό του και περιμένοντας κάποια στιγμή να έρθει και το μοιραίο…
Αχ! Βρε Γιαγιά, πόσο δίκιο είχες!!!
namaste
despoina palamari