Μια λύκαινα κρύβεται πίσω από το γελαστό μου βλέμμα έτοιμη να βυζάξει τους Αναστηλωτές των Ονείρων
Nα τους κοινωνήσει σώμα και αίμα και να τους αμολήσει στα ασημένια μονοπάτια
Εκεί που όλα καθρεφτίζονται αέναα
Eκεί όπου η Δύναμη δεν στερείται την Δύναμη και η Αγάπη παραμένει Αγάπη
Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ
θα τους πει η λύκαινα μου και θα τους ξαμολήσει ούτως ώστε:
θα τους πει η λύκαινα μου και θα τους ξαμολήσει ούτως ώστε:
κανένα όνειρο να μην χαροπαλέψει ξανά μέσα σε παγωμένες σκέψεις
κανένα όνειρο να μην αιμορραγήσει ξανά στην λιμνοθάλασσα του ¨Δεν¨
βάλε στη λογική σου δυο φτερούγες αλήτικες, ασυμβίβαστες
και βγες από το καβούκι της…
Βγες για να κερδίσεις τη Ζωή
Και μη ξεχνάς να ονειρεύεσαι...
Μπορεί στο παρελθόν από κάποια όνειρα να παραπλανήθηκες,
μπορεί από κάποια ακόμη και να προδόθηκες,
μπορεί κάποτε να ένιωσες βαθιά το μαχαίρι τους μέσα στις πληγές σου, να μάτωσες…
Όμως δεν γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι!
Δεν έχει νόημα, δεν έχει ουσία!!
Να ονειρεύεσαι!!!
Κοίτα μόνο να έχεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου από τα όνειρα σου γιατί όταν ναυαγήσεις μέσα τους τότε γίνονται ψευδαισθήσεις που σε καταπίνουν…
Και η ΖΩΗ περνά και χάνεται από δίπλα σου χωρίς να το καταλάβεις.
Γιατί, μπορεί τα "όνειρα" να φτιάχνουν ζωή, η ζωή όμως δεν είναι όνειρο!!!
ότι σε κυκλώνει ο κίνδυνος,
πριν αρχίσει η αίσθηση να γίνεται ψευδαίσθηση,
τρέξε στην έξοδο κινδύνου ώστε να σωθείς…
Και ποια είναι η έξοδος κινδύνου;
Τίποτε δεν είναι στη ζωή το Παν!
Έχει κι άλλο... πάει παρακάτω...
Προχώρα λοιπόν, ξεκόλλα...
Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου!
namaste
despoina palamari