Μια μέρα αγάπης, απελευθέρωσης…
Μια μέρα που χρειάζεται να αγαπήσεις τον εαυτό σου τόσο πολύ, τόσο δυνατά ώστε να συγχωρέσεις όποιον σε πίκρανε, σε πλήγωσε, σε πρόδωσε, σε απέρριψε και να προχωρήσεις στη ζωή σου…
Να σταματήσουν να είναι τα δάκρυα σου, δάκρυα πόνου και εγκατάλειψης και να γίνουν δάκρυα χαράς, ευγνωμοσύνης, Ζωής…
Και πριν βιαστείς να πεις "τι αηδίες είναι αυτές" αναρωτήσου λίγο που σε πήγε όλος αυτός ο πόνος, όλος αυτός ο θυμός, όλη αυτή η πίκρα;
Σε οδήγησε στη χαρά, στην αγάπη, στο μοίρασμα, στην ελευθερία ή μήπως σε εγκλώβισε στα σκοτάδια της αυτολύπησης και της ανημπόριας;
Μήπως σε ακινητοποίησε στο παρελθόν και ζεις χωρίς να αναπνέεις το μέλλον; Μήπως σε εγκλώβισε σε ένα κόσμο χωρίς όνειρα, χωρίς εμπιστοσύνη όπου το μόνο που αντικρίζεις είναι ένα τεράστιο Γιατί… και έρχεσαι κι εσύ με τη σειρά σου να συμπληρώσεις ¨γιατί το έκανες αυτό σε μένα¨…
Σε οδήγησε στη χαρά, στην αγάπη, στο μοίρασμα, στην ελευθερία ή μήπως σε εγκλώβισε στα σκοτάδια της αυτολύπησης και της ανημπόριας;
Μήπως σε ακινητοποίησε στο παρελθόν και ζεις χωρίς να αναπνέεις το μέλλον; Μήπως σε εγκλώβισε σε ένα κόσμο χωρίς όνειρα, χωρίς εμπιστοσύνη όπου το μόνο που αντικρίζεις είναι ένα τεράστιο Γιατί… και έρχεσαι κι εσύ με τη σειρά σου να συμπληρώσεις ¨γιατί το έκανες αυτό σε μένα¨…
Αυτό θέλω να σε ρωτήσω κι εγώ: Γιατί το κάνεις αυτό σε σένα;
Γιατί συνεχίζεις να τροφοδοτείς τις σκέψεις σου, την ενέργειά σου, το σώμα σου, το μυαλό και την καρδιά σου με το πεθαμένο παρελθόν; Γιατί επιτρέπεις στην δυστυχία να αποπλανά τις στιγμές σου; Γιατί δεν αγαπάς εσύ εσένα; Πες μου τόσο κακός/η είσαι ώστε να μην αξίζεις την αγάπη σου;
Γιατί συνεχίζεις να τροφοδοτείς τις σκέψεις σου, την ενέργειά σου, το σώμα σου, το μυαλό και την καρδιά σου με το πεθαμένο παρελθόν; Γιατί επιτρέπεις στην δυστυχία να αποπλανά τις στιγμές σου; Γιατί δεν αγαπάς εσύ εσένα; Πες μου τόσο κακός/η είσαι ώστε να μην αξίζεις την αγάπη σου;
Και μην λες ¨δεν είναι έτσι και βέβαια με αγαπώ¨ γιατί αν ήταν αλήθεια αυτό θα είχες αφήσει προ πολλού την ενέργεια του πόνου να φύγει μακριά…
Σήμερα σε καλώ να έρθεις μαζί μου σε ένα ταξίδι απελευθέρωσης… σε ένα ταξίδι χαράς… το μόνο που χρειάζεται να έχεις στις αποσκευές σου είναι η πρόθεση απελευθέρωσης και η κατανόηση ότι αυτό που θα γίνει θα το κάνεις για σένα. Για να νιώσεις εσύ καλύτερα. Για να απελευθερωθείς και να κάνεις τα βήματά σου στο αύριο χωρίς τη σκιά της δυστυχίας… της αυτολύπησης…
Για το τελετουργικό απελευθέρωσης που ακολουθεί χρειάζεται να είσαι μόνος/η στο χώρο για μισή ώρα περίπου. Άναψε ένα αρωματικό στικ, ένα κερί και βάλε μια απαλή μουσική αν το χρειάζεσαι. Κάποιοι προτιμούν τον ήχο της σιωπής.
Κάθισε κάπου αναπαυτικά και δήλωσε πρόθεση απελευθέρωσης. Χαλάρωσε κάθε ένταση στο λαιμό, στο κεφάλι, στους ώμους και στη σπονδυλική στήλη.
Σταδιακά νιώσε ότι αυτή που αναπνέει είναι η καρδιά σου… εισπνέει και εκπνέει η καρδιά…σε κάθε αναπνοή γεμίζεις με την ενέργεια της καρδιάς σου… γεμίζεις με αγάπη…
Επέτρεψε σταδιακά να αναδυθούν από μέσα σου εκείνες οι εμπειρίες που για σένα ήταν οδυνηρές… μη φοβάσαι… (ίσως έρθεις πάλι σε επαφή με τον πόνο αλλά αυτό θα είναι για λίγο)…
Συνεχίζεις να αναπνέεις μέσα από την καρδιά και σε κάθε εκπνοή σου στέλνεις αγάπη από την καρδιά σου να αγκαλιάσει ενεργειακά το κάθε γεγονός… τον κάθε συμμετέχων… εσένα… εκπνέεις αγάπη και εισπνέεις την απελευθερωτική αγάπη του Θεϊκού…
Μην σε αιχμαλωτίζουν πάλι τα Μα και τα Γιατί… άσε τις σκέψεις να κυλούν… εσύ βιώνεις μόνο την Αγάπη…
Φαντάσου τώρα ότι όλη αυτή η ενέργεια του πόνου που έχει καταγραφεί στο σώμα σου μεταφέρεται στη φλόγα του κεριού… Δες τη να καίγεται και να μετουσιώνεται…
Όταν νιώσεις ότι το ¨κάψιμο¨ είναι αρκετό στέλνεις την προσοχή σου στην κορυφή του κεφαλιού σου. Φαντάσου ότι μια ενέργεια, λεπτοφυής, παχύρρευστη και χρυσή σαν μέλι έρχεται και σε αγγίξει στο πάνω μέρος του κεφαλιού σου(κορώνα). Αρχίζει να κυλά μέσα σου και γεμίζει σταδιακά τα πάντα. Το μυαλό, το πρόσωπο, το λαιμό, το στήθος, την καρδιά, την πλάτη...
Όλο το σώμα σου γεμίζει από αυτή τη λεπτοφυή ενέργεια...
Γεμίζει κάθε σου κύτταρο και όταν το σώμα "χορτάσει" επιτρέπει σε αυτήν την ενέργεια να ξεχειλίσει από τα πέλματα προς τη Γη.
Το μοίρασμα αυτής της ενέργειας είναι το δικό σου δώρο για τη μάνα Γη σαν ανταπόδοση για όλα αυτά που μας χαρίζει...
Γεμίζει κάθε σου κύτταρο και όταν το σώμα "χορτάσει" επιτρέπει σε αυτήν την ενέργεια να ξεχειλίσει από τα πέλματα προς τη Γη.
Το μοίρασμα αυτής της ενέργειας είναι το δικό σου δώρο για τη μάνα Γη σαν ανταπόδοση για όλα αυτά που μας χαρίζει...
Τώρα νιώθεις γεμάτος/η με καθαρή ουράνια ενέργεια. Είσαι ένας άνθρωπος ανανεωμένος έτοιμος να αντικρίσεις το παρόν σου με καθαρή ματιά…
Μείνε λίγα λεπτά σε αυτήν την μεταμορφωτική κατάσταση απολαμβάνοντας τον νέο σου εαυτό.
Σταδιακά νιώθεις το σώμα σου στο τώρα… κινήσε απαλά και ανοίγεις τα μάτια…
Είναι καλό αυτόν τον διαλογισμό να τον κάνεις καθημερινά για 21 μέρες ούτως ώστε να μετουσιωθεί όλη η ¨πονεμένη¨ ενέργεια μέσα στο σώμα σου και να αλλάξει σταδιακά η δομή της σκέψης σου…
namaste
despoina palamari