Η Ανάγκη για Αγάπη είναι το εμπόδιο να ζήσεις μια Ελεύθερη Ζωή

Αγαπάς, ώστε να σε έχουν ανάγκη. Γεννάς παιδιά, όχι επειδή αγαπάς τα παιδιά, αλλά μόνο για να σε χρειάζονται, για να μπορείς να πηγαίνεις στους γύρω και να λες: “Κοιτάξτε πόσες ευθύνες εκπληρώνω, με τι καθήκοντα ασχολούμαι! Είμαι ένας πατέρας, είμαι μια μητέρα...” Αυτό δεν είναι παρά ένας ύμνος στον εγωισμό σου. Αν δεν αποβάλεις εκείνη την ανάγκη να σε χρειάζονται, δεν θα μπορέσεις να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου. Ακόμη και στα Ιμαλάια να πας, θα φτιάξεις μια κοινωνία. Κι αν η ανάγκη να σε χρειάζονται πάψει να υπάρχει, θα είσαι μόνος όπου και να πας, ακόμα και στην καρδιά της πόλης.

Τώρα προσπάθησε να καταλάβεις τα λόγια τού Ιησού:

Ευλογημένοι οι μοναχικοί και οι εκλεκτοί. Εσείς θα βρείτε το βασίλειο, επειδή από αυτό έρχεστε και σε αυτό θα επιστρέψετε.

Μπες στο νόημα κάθε λέξης: Ευλογημένοι είναι οι μοναχικοί... Ποιος είναι ο μοναχικός άνθρωπος; Εκείνος που έχει αποβάλει την ανάγκη να τον χρειάζονται, εκείνος που είναι τελείως ικανοποιημένος με τον εαυτό του έτσι όπως είναι, εκείνος που δεν χρειάζεται κάποιον να του πει, “είσαι σπουδαίος.” Η σπουδαιότητα βρίσκεται μέσα του. Τώρα το νόημά του δεν έρχεται από τους άλλους. Δεν το ζητιανεύει, δεν το ζητά. Το δικό του νόημα έρχεται από το ίδιο του το είναι. Δεν είναι ζητιάνος. Μπορεί να ζήσει με τον εαυτό του.

Εσύ δεν μπορείς να ζήσεις με τον εαυτό σου. Κάθε φορά που είσαι μόνος, δεν αισθάνεσαι καλά. Αμέσως αισθάνεσαι δύσκολα. Σε πιάνει μια βαθιά αγωνία. Τι να κάνεις; Πού να πας; Πηγαίνεις στο κλαμπ, πηγαίνεις στην εκκλησία, πηγαίνεις στο θέατρο ή για ψώνια, πηγαίνεις κάπου, για να συναντήσεις τους άλλους. Δες τους πλούσιους, τα ψώνια είναι το μοναδικό παιχνίδι, το μοναδικό σιορ. Πηγαίνουν και ψωνίζουν.  Αν είσαι φτωχός, δεν χρειάζεται να μπεις στο μαγαζί, απλά περπατάς στο δρόμο και κοιτάζεις τις βιτρίνες. Πηγαίνεις όμως!

Είναι  δύσκολο να είσαι μόνος σου, πολύ ασυνήθιστο και σπάνιο. Επειδή όποτε βρίσκεσαι μόνος, όλη η σπουδαιότητά σου αφανίζεται. Πηγαίνεις και αγοράζεις κάτι από ένα μαγαζί. Τουλάχιστον ο πωλητής θα σου δώσει κάποια σημασία. Δεν έχει σημασία το τι θα πάρεις γιατί συνήθως αγοράζεις πράγματα που δεν χρειάζεσαι. Αγοράζεις για να αγοράζεις. Ο πωλητής όμως, σε κοιτάζει σαν να είσαι σπουδαίος.  Συμπεριφέρεται λες κι εξαρτάται από σένα. Κι εσύ ξέρεις καλά πως δεν είναι παρά ένα παιχνίδι. Αυτό εκμεταλλεύονται οι καταστηματάρχες: Ο πωλητής δεν ασχολείται με σένα καθόλου. Το χαμόγελό του δεν είναι παρά ένα ψεύτικο χαμόγελο. Είναι για τον καθένα, δεν είναι ιδιαίτερα για σένα, αλλά εσύ ποτέ δεν βλέπεις έτσι τα πράγματα. Χαμογελά, σε χαιρετά και σε δέχεται σαν ένα εξαιρετικό επισκέπτη. Αισθάνεσαι άνετα, είσαι σπουδαίος, υπάρχουν άνθρωποι που εξαρτώνται από σένα. 

Ψάχνεις παντού για μάτια που θα σου δώσουν σημασία. Κάθε φορά που μια γυναίκα σε κοιτάζει, σου δίνει σημασία. Οι ψυχολόγοι τώρα αναφέρουν ότι όποτε μπαίνεις σε ένα δωμάτιο, σε μια αίθουσα αναμονής, σε ένα σταθμό ή στο ξενοδοχείο, αν μια γυναίκα σε κοιτάξει περισσότερο από μια φορά, είναι έτοιμη για να την κατακτήσεις. Αν  η γυναίκα σε κοιτάξει μόνο μία φορά, μην την ενοχλείς… Γύρισαν φιλμ, το παρατήρησαν και είναι γεγονός, επειδή μια γυναίκα κοιτάζει δύο φορές, όταν θέλει να την εκτιμήσουν και να τη θαυμάσουν.

Οι γυναικοκατακτητές το ξέρουν καλά, το ξέρουν εδώ και αιώνες. Οι ψυχολόγοι έφτασαν σε αυτό το σημείο, παρακολουθώντας τα μάτια. Αν η γυναίκα ξανακοιτάξει τότε πολλά μπορούν να γίνουν, έδωσε το σήμα, είναι έτοιμη να έρθει μαζί σου, να παίξει το παιχνίδι του έρωτα. Αν όμως δεν σε κοιτάξει η πόρτα είναι κλειστή. Καλύτερα να χτυπήσεις άλλη πόρτα. Αυτή η πόρτα είναι κλειστή για σένα.

Όποτε μια γυναίκα σε κοιτάξει, αισθάνεσαι σπουδαίος, πολύ σημαντικός. Εκείνη τη στιγμή είσαι μοναδικός. Γι’ αυτό ο έρωτας δίνει λάμψη. Ο έρωτας δίνει τόση ζωή, τόση ζωντάνια! Δημιουργείται όμως ένα πρόβλημα, γιατί αν η ίδια γυναίκα σε κοιτάζει κάθε μέρα, δεν σε βοηθά. Γι’ αυτό οι άντρες βαριούνται τις γυναίκες τους, οι γυναίκες βαριούνται τους άντρες τους. Πώς να παίρνεις το ίδιο νόημα, από τα ίδια μάτια ξανά και ξανά; Τα συνηθίζεις. Είναι η γυναίκα σου, δεν υπάρχει τίποτα να κατακτήσεις. Γι’ αυτό υπάρχει ανάγκη να γίνεις ένας Βύρωνας, να γίνεις ένας Δον Ζουάν και να πηγαίνεις από τη μια γυναίκα στην άλλη. 

Δεν πρόκειται για σεξουαλική ανάγκη, να θυμάσαι ότι αυτό δεν αφορά καθόλου το σεξ, επειδή το σεξ πηγαίνει πιο βαθιά με μια γυναίκα, όταν υπάρχει οικειότητα. Δεν είναι ούτε αγάπη ούτε σεξ. Καθόλου! Η αγάπη θέλει να βρίσκεται με εκείνον που αγαπά ολοένα και περισσότερο, με έναν τρόπο ολοένα και πιο βαθύ. Η αγάπη κινείται σε βάθος Αυτό δεν είναι ούτε αγάπη ούτε σεξ. Είναι κάτι άλλο. Είναι μια εγωική ανάγκη. 
Αν μπορείς να κατακτάς μια καινούργια γυναίκα κάθε μέρα, αισθάνεσαι πως είσαι πολύ σπουδαίος, αισθάνεσαι κατακτητής. Αν όμως, έχεις κατασταλάξει σε μια γυναίκα, κόλλησες. Κανένας δεν σε κοιτάζει, κανένας άλλος άντρας ή γυναίκα δεν σου δίνει σημασία, αισθάνεσαι τελειωμένος. Γι’ αυτό οι σύζυγοι δεν έχουν καμία ζωντάνια, καμία σεξουαλικότητα. Κοίταξε μόνο και φαίνεται από μακριά, αν το ζευγάρι που έρχεται είναι σύζυγοι ή όχι. Αν δεν είναι, θα αισθανθείς τη διαφορά. Θα είναι ευτυχισμένοι, θα γελάνε, θα μιλάνε, θα χαίρονται ο ένας τον άλλον. Αν είναι σύζυγοι, τότε απλώς ανέχονται ο ένας τον άλλον.

Ήταν η επέτειος για τα είκοσι πέντε χρόνια γάμου τού Νασραντίν. Εκείνος ετοιμαζόταν να βγει έξω. Η γυναίκα του, λίγο εκνευρισμένη, περίμενε να κάνει κάτι, αλλά εκείνος ακολουθούσε την ίδια ρουτίνα. Ρώτησε λοιπόν: “Νασραντίν ξέρεις τι μέρα είναι σήμερα;”

Ο Νασραντίν είπε: “Ξέρω!”

Κι εκείνη είπε: “Τότε κάνε κάτι ασυνήθιστο!”

Ο Νασραντίν σκέφτηκε και είπε: “Τι θα έλεγες για δύο λεπτά σιωπής;"

Η ανάγκη δεν σου επιτρέπει να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου. Μόνο εκείνοι που έχουν κατακτήσει το κενό μέσα τους, μόνο εκείνοι που η βάρκα τους είναι άδεια, που έχουν φτάσει στο σημείο να καταλάβουν ότι οι ανάγκες του εγώ είναι μάταιες και νευρωτικές, εκείνοι που βούτηξαν μέσα τους και είδαν πόσο άχρηστες είναι. Και όχι απλώς άχρηστες. Οι ανάγκες του εγώ μπορούν να σε τρελάνουν, μα δεν μπορούν να σε ικανοποιήσουν.

Ποιος είναι ο μοναχικός άνθρωπος; Εκείνος που έχει χάσει την ανάγκη να τον χρειάζονται, εκείνος που δεν ζητάει καμία σημασία από σένα, από το βλέμμα σου, από τις αντιδράσεις σου. Όχι! Αν του δώσεις την αγάπη σου θα είναι ευγνώμων. Αν πάλι δεν του τη δώσεις, δεν παραπονιέται. Αν δεν του τη δώσεις, είναι το ίδιο καλός. Αν τον επισκεφθείς, είναι ευχαριστημένος, Αν δεν τον επισκεφθείς, είναι το ίδιο ευχαριστημένος. Όταν βρίσκεται με το πλήθος, το χαίρεται κι όταν ζει σε ένα ερημητήριο, το χαίρεται  επίσης. Δεν μπορείς να κάνεις ένα μοναχικό άνθρωπο δυστυχισμένο, γιατί έμαθε να ζει με τον εαυτό του και να είναι ευτυχισμένος με τον εαυτό του. Γίνεται αυτάρκης

Osho

Ο σπόρος του σιναπιού