Απόσπασμα από το βιβλίο του Osho
¨Το σφυροκόπημα στο βράχο¨
Osho: Εγώ δεν είμαι μια συγκεκριμένη εποχή, εγώ είμαι ολόκληρος ο χρόνος. Θα έρθει ο χειμώνας κι ύστερα Θα έρθει η άνοιξη κι ύστερα 8α έρθει το καλοκαίρι κι ύστερα το φθινόπωρο και πρέπει να προχωράς μαζί μου ολόκληρο το χρόνο.
Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσει μόνο μία εποχή. Σε κάποιους αρέσει το καλοκαίρι, σε κάποιους αρέσει ο χειμώνας. Έχουν μόνο μία προτίμηση. Εγώ δεν έχω τέτοιες παγιωμένες προτιμήσεις. Και για μένα, οι άνθρωποι που έχουν μόνο μία εποχή, είναι νεκροί. Δεν ξέρουν τι είναι η ζωή. Η ζωή είναι μια τρομερή αλλαγή, μια τρομερή ροή. Κύματα επί κυμάτων και ο ωκεανός πάει κι έρχεται και τα κύματα χτυπούν πάνω στα βράχια και το τραγούδι τους συνεχίζεται...
Μαζί μου, θα πρέπει να ζήσεις όλες τις διαφορετικές εποχές, όλες τις διαφορετικές διαθέσεις. Κι όταν έχεις ζήσει όλες τις εποχές κι όλες τις διαθέσεις, τότε θα καταλάβεις τι είναι ο πλούτος.
Επίτρεψέ του να υπάρχει αυτό. Αν τα λόγια μου είναι σαν λουλούδια, άφησέ τα να σε διαπερνούν σαν μαχαίρια. Αν τα λόγια μου είναι σαν απαλό βάλσαμο, τότε άφησέ τα να είναι σαν φλόγες. Επειδή τελικά πρέπει να περάσεις μέσα από όλα τα αντίθετα για να έρθεις πίσω στο οπίτι, για να έρθεις σε ένα σημείο που συναντιούνται τα αντίθετα, που αναμειγνύονται κι εξαφανίζονται.
Μια μέρα, θα έρθει ένα σημείο που θα με ακούς και δεν 8α υπάρχει ούτε λύπη ούτε χαρά. Τα λόγια μου δεν θα είναι ούτε σαν λουλούδια ούτε σαν φλόγες. Απλώς θα ακούς μέσα σε υπέρτατη σιωπή, χωρίς κανένα ήχο. Δεν θα συμβαίνει τίποτα. Θα είσαι σαν να μην υπάρχεις. Και μόνο τότε έχεις ακούσει το μήνυμα.
Πριν απ’ αυτό, πρέπει να περάσεις μέσα από πολλά κλίματα, κάθε κλίμα όμως είναι καλό, οπότε απόλαυσε το κι αυτό.
Μαζί μου, θα πρέπει να ζήσεις όλες τις διαφορετικές εποχές, όλες τις διαφορετικές διαθέσεις. Κι όταν έχεις ζήσει όλες τις εποχές κι όλες τις διαθέσεις, τότε θα καταλάβεις τι είναι ο πλούτος.
Επίτρεψέ του να υπάρχει αυτό. Αν τα λόγια μου είναι σαν λουλούδια, άφησέ τα να σε διαπερνούν σαν μαχαίρια. Αν τα λόγια μου είναι σαν απαλό βάλσαμο, τότε άφησέ τα να είναι σαν φλόγες. Επειδή τελικά πρέπει να περάσεις μέσα από όλα τα αντίθετα για να έρθεις πίσω στο οπίτι, για να έρθεις σε ένα σημείο που συναντιούνται τα αντίθετα, που αναμειγνύονται κι εξαφανίζονται.
Μια μέρα, θα έρθει ένα σημείο που θα με ακούς και δεν 8α υπάρχει ούτε λύπη ούτε χαρά. Τα λόγια μου δεν θα είναι ούτε σαν λουλούδια ούτε σαν φλόγες. Απλώς θα ακούς μέσα σε υπέρτατη σιωπή, χωρίς κανένα ήχο. Δεν θα συμβαίνει τίποτα. Θα είσαι σαν να μην υπάρχεις. Και μόνο τότε έχεις ακούσει το μήνυμα.
Πριν απ’ αυτό, πρέπει να περάσεις μέσα από πολλά κλίματα, κάθε κλίμα όμως είναι καλό, οπότε απόλαυσε το κι αυτό.
Αν πρόκειται να σε βοηθήσω, είσαι έτοιμος. Αν λες ότι έχεις παραδοθεί κι ότι αν πηγαίνω στον παράδεισο θα με ακολουθείς και αν πηγαίνω στην κόλαση δεν δα με ακολουθείς, τότε δεν έχεις παραδοθεί καθόλου.
Και αυτή είναι η κατανόησή μου, ότι αν δεν μπορείς να αγγίξεις τον ίδιο τον πυθμένα της κόλασης, ποτέ δεν δα γνωρίσεις τι είναι παράδεισος. Γι’ αυτό υπάρχει η κόλαση για να καθαρίσει, για να καταστρέψει εσένα και όλα όσα δεν είναι αναγκαία, ώστε να μπορεί να ανθίσει ο παράδεισος μέσα σου.
Είναι παράδοξο, φαίνεται παράδοξο, το λουλούδι του παράδεισου όμως ανθίζει μέσα στην κόλαση. Στοχάσου πάνω σ’ αυτό! Ωραία!
