Την περασμένη βδομάδα, μου ζήτησες να σου πω για τους διαλογισμούς. Είναι όλοι τους πολύ δυνατοί. Άλλες φορές νιώθω κατάθλιψη κι άλλες φορές είμαι ευτυχισμένος κι αυτό συνεχίζεται και συνεχίζεται...
Osho: Ο διαλογισμός εξάπτει πολλά πράγματα. Εξάπτει και την ευτυχία σου και τη λύπη σου. Άλλοτε πέφτεις στη σκοτεινή κοιλάδα, μέσα στη λύπη και την κατάθλιψη και άλλοτε ανεβαίνεις στα σύννεφα. Αυτό είναι καλό. Να του επιτρέπεις να συμβαίνει κι οτιδήποτε συμβαίνει, αποδέξου το.
Όταν νιώθεις κατάθλιψη, μην προσπαθείς να ξεφύγεις απ’ αυτήν. Πήγαινε μέσα της όσο πιο βαθιά μπορείς. Βούλιαξε μέσα στη λύπη σου, γίνε πραγματικά λυπημένος, ώστε να αγγίξεις τον ίδιο τον πυθμένα του πράγματος. Από τη στιγμή που μπορείς να φτάσεις μέχρι τον ίδιο το πυθμένα της λύπης σου, ξαφνικά θα αντιληφθείς ότι είναι ο ίδιος με τον πυθμένα της ευτυχίας. Η διαφορά είναι μόνο στην επιφάνεια. Όσο βαθύτερα πηγαίνεις, χάνονται οι διαφορές και ο πυθμένας είναι ένας.
Την επόμενη φορά που θα είσαι λυπημένος, να είσαι πραγματικά λυπημένος και βούλιαξε μέσα σ’ αυτό. Μην κάνεις καμία προσπάθεια να σώσεις τον εαυτό σου. Μην μετακινηθείς από τη λύπη σου σε κάτι άλλο, ώστε να απασχοληθείς και να την ξεχάσεις. Όχι! Μείνε μαζί της. Είναι δύσκολο, είναι βαρύ, είναι επίπονο, είναι οδυνηρό, αξίζει όμως να προσπαθήσεις. Από τη στιγμή που αγγίξεις τον βραχώδη πυθμένα της, ξαφνικά χαμογελάς.
Τότε δεν μπορείς ποτέ ξανά να είσαι λυπημένος, επειδή από τη στιγμή που έχεις αγγίξει τον βραχώδη πυθμένα οποιουδήποτε συναισθήματος, πηγαίνεις πέρα απ’ αυτό. Πολύ καλά. Συνέχισε...
Osho: Ο διαλογισμός εξάπτει πολλά πράγματα. Εξάπτει και την ευτυχία σου και τη λύπη σου. Άλλοτε πέφτεις στη σκοτεινή κοιλάδα, μέσα στη λύπη και την κατάθλιψη και άλλοτε ανεβαίνεις στα σύννεφα. Αυτό είναι καλό. Να του επιτρέπεις να συμβαίνει κι οτιδήποτε συμβαίνει, αποδέξου το.
Όταν νιώθεις κατάθλιψη, μην προσπαθείς να ξεφύγεις απ’ αυτήν. Πήγαινε μέσα της όσο πιο βαθιά μπορείς. Βούλιαξε μέσα στη λύπη σου, γίνε πραγματικά λυπημένος, ώστε να αγγίξεις τον ίδιο τον πυθμένα του πράγματος. Από τη στιγμή που μπορείς να φτάσεις μέχρι τον ίδιο το πυθμένα της λύπης σου, ξαφνικά θα αντιληφθείς ότι είναι ο ίδιος με τον πυθμένα της ευτυχίας. Η διαφορά είναι μόνο στην επιφάνεια. Όσο βαθύτερα πηγαίνεις, χάνονται οι διαφορές και ο πυθμένας είναι ένας.
Την επόμενη φορά που θα είσαι λυπημένος, να είσαι πραγματικά λυπημένος και βούλιαξε μέσα σ’ αυτό. Μην κάνεις καμία προσπάθεια να σώσεις τον εαυτό σου. Μην μετακινηθείς από τη λύπη σου σε κάτι άλλο, ώστε να απασχοληθείς και να την ξεχάσεις. Όχι! Μείνε μαζί της. Είναι δύσκολο, είναι βαρύ, είναι επίπονο, είναι οδυνηρό, αξίζει όμως να προσπαθήσεις. Από τη στιγμή που αγγίξεις τον βραχώδη πυθμένα της, ξαφνικά χαμογελάς.
Τότε δεν μπορείς ποτέ ξανά να είσαι λυπημένος, επειδή από τη στιγμή που έχεις αγγίξει τον βραχώδη πυθμένα οποιουδήποτε συναισθήματος, πηγαίνεις πέρα απ’ αυτό. Πολύ καλά. Συνέχισε...
Μου ζήτησες να κάνω διαλογισμό και να σου πω ποιος με πηγαίνει βαθιά. Για μένα, είναι όλοι το ίδιο. Όλοι είναι σαν παιχνίδια και μου αρέσουν.
Osho: Ωραία. Πολύ λίγοι άνθρωποι βρίσκουν ότι όλοι οι διαλογισμοί είναι καλοί. Αν όμως τους καταλάβεις πραγματικά, τότε όλοι οι διαλογισμοί είναι το ίδιο. Είναι διαφορετικές πόρτες για τον ίδιο ναό. Παίζε λοιπόν και απολάμβανέ τους. Όταν απλώς παίζεις, σου συμβαίνουν πολύ περισσότερα πράγματα.
Άκουσα για ένα μουσικό, ο οποίος ήταν πολύ στενοχωρημένος και καθόταν στο πιάνο κι έπαιζε βαριεστημένα. Ξαφνικά, χτύπησε τη χορδή που περίμενε όλη του τη ζωή. Ήταν τρομερά όμορφη. Τον μετέφερε σε έναν άλλο κόσμο.
Άρχισε να προσπαθεί ξανά και ξανά, αλλά δεν μπορούσε να ξαναβρεί εκείνη τη χορδή, δεν μπορούσε να δημιουργήσει την ίδια αρμονία.
Προσπαθούσε για μήνες κι άρχισε σχεδόν να τρελαίνεται, πάντοτε όμως την έχανε, μέχρι που εγκατέλειψε την όλη προσπάθεια. Μια μέρα, ύστερα από λίγους μήνες, ενώ καθόταν πάλι στο πιάνο κι έπαιζε με ανάλαφρη διάθεση, η χορδή ήταν και πάλι εκεί!
Τότε ήξερε το μυστικό, ότι το πέραν έρχεται σ’ εσένα μόνο όταν δεν προσπαθείς να το αρπάξεις, όταν δεν προσπαθείς να το χειραγωγήσεις. Επειδή είναι τόσο απέραντο, δεν μπορεί να χειραγωγηθεί. Έρχεται μόνο σαν έκπληξη. Παίζε λοιπόν και πάρε το κάθε τι σαν διασκέδαση. Όλο το ζήτημα είναι να το απολαμβάνεις. Τότε συμβαίνουν πολλά πράγματα. Πολύ καλά! Είμαι χαρούμενος!
Άκουσα για ένα μουσικό, ο οποίος ήταν πολύ στενοχωρημένος και καθόταν στο πιάνο κι έπαιζε βαριεστημένα. Ξαφνικά, χτύπησε τη χορδή που περίμενε όλη του τη ζωή. Ήταν τρομερά όμορφη. Τον μετέφερε σε έναν άλλο κόσμο.
Άρχισε να προσπαθεί ξανά και ξανά, αλλά δεν μπορούσε να ξαναβρεί εκείνη τη χορδή, δεν μπορούσε να δημιουργήσει την ίδια αρμονία.
Προσπαθούσε για μήνες κι άρχισε σχεδόν να τρελαίνεται, πάντοτε όμως την έχανε, μέχρι που εγκατέλειψε την όλη προσπάθεια. Μια μέρα, ύστερα από λίγους μήνες, ενώ καθόταν πάλι στο πιάνο κι έπαιζε με ανάλαφρη διάθεση, η χορδή ήταν και πάλι εκεί!
Τότε ήξερε το μυστικό, ότι το πέραν έρχεται σ’ εσένα μόνο όταν δεν προσπαθείς να το αρπάξεις, όταν δεν προσπαθείς να το χειραγωγήσεις. Επειδή είναι τόσο απέραντο, δεν μπορεί να χειραγωγηθεί. Έρχεται μόνο σαν έκπληξη. Παίζε λοιπόν και πάρε το κάθε τι σαν διασκέδαση. Όλο το ζήτημα είναι να το απολαμβάνεις. Τότε συμβαίνουν πολλά πράγματα. Πολύ καλά! Είμαι χαρούμενος!
