Τα συναισθήματα είναι σαν τα τριαντάφυλλα

Τα συναισθήματα δεν είναι πέτρες  είναι σαν τα τριαντάφυλλα

Υπάρχουν τρία επίπεδα στον άνθρωπο: η φυσιολογία του (το σώμα) η ψυχολογία του (ο νους) και το είναι του (ο αιώνιος εαυτός του). Η αγάπη μπορεί να υπάρξει και στα τρία πεδία, αλλά οι ιδιότητές της θα διαφέρουν. Στο πεδίο της φυσιολογίας, του σώματος, πρόκειται απλώς για σεξουαλικότητα. Μπορεί να την αποκαλείς αγάπη, επειδή η λέξη αγάπη δείχνει ποιητική, όμορφη. Όμως το ενενήντα εννέα τοις εκατό των ανθρώπων αποκαλούν το σεξ τους αγάπη. Το σεξ είναι βιολογικό, σωματικό. Η χημεία σου, οι ορμόνες σου, κάθε τι το υλικό συμμετέχει εκεί...


Μόνο το ένα τοις εκατό των ανθρώπων ξέρουν κάτι λίγο βαθύτερο. Οι ποιητές, οι ζωγράφοι, οι μουσικοί, οι χορευτές, οι τραγουδιστές έχουν την ευαισθησία να αισθάνονται και πέρα από το σώμα. Μπορούν κι αισθάνονται τις ομορφιές του νου, τις ευαισθησίες της καρδιάς, διότι ζουν οι ίδιοι σε εκείνο το πεδίο. Αλλά ο μουσικός, ο ζωγράφος, ο ποιητής, ζει σε διαφορετικό πεδίο. Δεν σκέφτεται, αισθάνεται. Κι επειδή ζει μέσα στην καρδιά του, μπορεί κι αισθάνεται και την καρδιά του άλλου ανθρώπου. Αυτό είναι που κατά κανόνα ονομάζεται αγάπη. Είναι σπάνια. Λέω μόνο το ένα τοις εκατό ίσως, πότε-πότε

Γιατί δεν προχωρούν πολλοί άνθρωποι στο δεύτερο πεδίο, αφού είναι εξαιρετικά όμορφο;
Υπάρχει ένα πρόβλημα: ό,τι είναι πολύ όμορφο είναι και πολύ λεπτό. Δεν είναι από σίδερο, είναι φτιαγμένο από πολύ εύθραυστο γυαλί. Κι όταν πέσει και σπάσει ένας καθρέφτης, δεν υπάρχει τρόπος να τον επανασυνδέσεις. Οι άνθρωποι φοβούνται πάρα πολύ να σχετιστούν τόσο που να φτάσουν έως τα λεπτά επίπεδα της αγάπης, διότι στο στάδιο εκείνο η αγάπη είναι εξαιρετικά όμορφη αλλά και εξαιρετικά ευμετάβλητη. Τα συναισθήματα δεν είναι πέτρες, είναι σαν τα τριαντάφυλλα...

Είναι γνωστό ότι οι ποιητές, είναι γνωστό ότι οι καλλιτέχνες ερωτεύονται σχεδόν κάθε μέρα. Η αγάπη τους είναι σαν το τριαντάφυλλο. Όσο υπάρχει, είναι πολύ ευωδιαστό, πολύ ζωντανό, χορεύει στον άνεμο, στη βροχή, στον ήλιο, δείχνοντας την ομορφιά του. Αλλά ως το βράδυ πια μπορεί να έχει χαθεί και δεν μπορείς να κάνεις τίποτε για να το εμποδίσεις. 

Η βαθύτερη αγάπη της καρδιάς είναι ακριβώς σαν την αύρα του αέρα που μπαίνει στο δωμάτιό σου, φέρνει τη φρεσκάδα, τη δροσιά της, κι έπειτα φεύγει. Δεν μπορείς να κλείσεις μέσα στην χούφτα σου τον αέρα. Πολύ λίγοι είναι οι άνθρωποι που είναι τόσο θαρραλέοι ώστε να ζουν τη ζωή από τη μια στιγμή στην επόμενη, μεταβαλλόμενη. Έτσι, έχουν αποφασίσει να έχουν την αγάπη εκείνη στην οποία να μπορούν να στηρίζονται.
Δεν ξέρω ποιο είδος αγάπης γνωρίζεις, το πιθανότερο είναι το πρώτο είδος, ή ίσως το δεύτερο είδος. Και φοβάσαι πως αν φτάσεις έως το είναι σου, τι θα συμβεί με την αγάπη σου; Σίγουρα θα χαθεί, αλλά δεν θα χάσεις. Ένα νέο είδος αγάπης θα προβάλλει, που προβάλλει μόνο ίσως σε έναν άνθρωπο ανάμεσα σε εκατομμύρια. Η αγάπη εκείνη μπορεί μόνο να αποκαλείται κατάσταση αγάπης. 

Πηγή: Osho, From Death to Deathlessness