Pulse of love 10/12/2013

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Σώμα και Αναπνοή

Το μονοπάτι προς οτιδήποτε είναι σπουδαίο στη ζωή και προς οτιδήποτε αξίζεις να φτάσεις σε αυτό, βρίσκεται μέσα στο σώμα και πηγαίνει μέσα από το σώμα.
Osho

Το σώμα είναι το σπίτι του Νου, της Καρδιάς και της Ψυχής, όμως εμείς, οι άνθρωποι, έχουμε σταματήσει να το βλέπουμε και να το νιώθουμε έτσι.
Οι περισσότεροι από μας, παραδομένοι στις απολαύσεις, παραμελούμε το σώμα μας. Δεν κάνουμε τίποτε άλλο στη ζωή μας εκτός από το να τρώμε, να πίνουμε και να ντυνόμαστε με ρούχα στενά και άβολα αρκεί να ανήκουν στην τελευταία λέξη της μόδας.
Μια άλλη κατηγορία ανθρώπων είναι αυτοί που το βασανίζουν με ατελείωτες νηστείες, ασκήσεις και στερήσεις απομακρύνοντάς το από τη ζωή.


Καμιά από τις δυο κατηγορίες ούτε αυτοί που παραδίνονται στις απολαύσεις ούτε αυτοί που ζουν μια καθαρά βασανιστική ασκητική ζωή, δεν νοιάζονται για το πώς νιώθει το σώμα τους μέσα από τις επιλογές τους. Αν το σώμα ευχαριστιέται με όλα αυτά, δεν το ρωτάνε. Δεν τους περνάει καν από το μυαλό ότι το σώμα έχει τη δική του ευφυΐα, τα δικά του θέλω και τις δικές του επιθυμίες.
 
Υπάρχουν όμως και οι αναζητητές, αυτοί που έχουν κατανοήσει πόσο σημαντικό είναι το σώμα και το αντιμετωπίζουν σαν το Ναό του Θεϊκού. Σαν όχημα για το πνευματικό ταξίδι και σαν όργανο για την ανακάλυψη του κέντρου της ζωής. Ο αναζητητής, ο διαλογιστής ξέρει ότι για να φτάσει στην ψυχή του χρειάζεται να έχει καλή επαφή με το σώμα του.
Η ψυχή συνδέεται με το σώμα με συγκεκριμένα κέντρα και μέσα από αυτά ρέει η ζωτική ενέργεια. Τα τρία σημαντικά κέντρα στο σώμα μας είναι του κεφαλιού, της καρδιάς και του αφαλού.
 
Κάποιοι πιστεύουν ότι το πιο σημαντικό κέντρο είναι το κεφάλι γιατί τα άνθη της γνώσης ανθίζουν εκεί. Κάποιοι άλλοι λένε ότι το πιο σημαντικό κέντρο είναι η καρδιά γιατί τα άνθη της αγάπης ανθίζουν εκεί. Ξεχνάνε όμως ότι το πιο σημαντικό σε ένα φυτό, σε ένα δέντρο ή ένα λουλούδι δεν είναι τα άνθη του αλλά οι ρίζες του. Όσο και να περιποιηθείς τα άνθη του, αν δεν το ποτίσεις, εκείνο θα μαραζώσει, θα μαραθεί γιατί η ζωή του φυτού εξαρτάται από ένα μέρος του που κανένας δεν μπορεί να το δει. Κι αυτό είναι μέσα στο χώμα. Είναι οι ρίζες του. Αυτές αντλούν τη ζωτική ενέργεια που κάνει το φυτό να αναπτύσσεται και να ανθίζει. Αυτές αντλούν τους χυμούς της Ζωής.  
Αντίστοιχα οι ρίζες του ανθρώπου που αντλούν τη ζωτική ενέργεια από την ψυχή δεν βρίσκονται ούτε στο κεφάλι αλλά ούτε στην καρδιά. Είναι αόρατες και βρίσκονται στον αφαλό. Από αυτό το σημείο ο καθένας μας πριν γεννηθεί ήταν συνδεδεμένος με τη μητέρα του και αντλούσε ζωτική ενέργεια μέσα από εκείνη. Το πρώτο κλάμα που βγάλαμε δεν ήταν επειδή πονούσαμε αλλά επειδή νιώσαμε την αποσύνδεση με την ζωτική ενέργεια. Με την πηγή που μας έδινε ζωή.
Όταν ήμασταν μικρά παιδιά, νιώθαμε περισσότερο το κέντρο του αφαλού. Αναπνέαμε βαθιά και ελεύθερα μέχρι την κοιλιά. Καθώς μεγαλώναμε και στέλναμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε την ενέργεια ψηλότερα προς το κεφάλι, περιορίζαμε όχι μόνο την αναπνοή μας αλλά και την επαφή μας με το κέντρο της κοιλιάς μας.   
Οι πιο πολλοί από μας δεν έχουμε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο αναπνέουμε. Δεν ξέρουμε πόσο βαθιά ή ρηχή είναι η αναπνοή μας. Συνήθως οι άνθρωποι έχουν κοντή και ρηχή αναπνοή που φτάνει μέχρι το θώρακα. Όσο πιο νοητικός είναι κάποιος τόσο πιο ρηχή αναπνοή έχει, τόσο σε λιγότερη επαφή με την κοιλιά του βρίσκεται.
Όσο περισσότερο ανησυχεί κάποιος, τόσο πιο ανήσυχη γίνεται η αναπνοή του, τόσο περισσότερες σκέψεις γεμίζουν το μυαλό του. Το βράδυ όμως που κοιμόμαστε και αφηνόμαστε ελεύθεροι χωρίς κατευθυνόμενες σκέψεις, έχοντας το νου μας χαλαρό, η αναπνοή μας βαθαίνει και γεμίζει την κοιλιά μας. Τότε αντλούμε πολύ περισσότερη ζωτική ενέργεια από την ψυχή μας και γι΄ αυτό το πρωί νιώθουμε ξεκούραστοι.
 
Η αναπνοή είναι πολύ σημαντική για το σώμα και αλλάζει από στιγμή σε στιγμή ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το μυαλό μας. Αν βρισκόμαστε σε κατάσταση θυμού η αναπνοή μας κινείται με συγκεκριμένο τρόπο και με διαφορετικό όταν είμαστε σε ησυχία και γαλήνη. Όταν έχουμε έντονη σεξουαλική επιθυμία, αλλάζει και ο ρυθμός της αναπνοής μας. Το ίδιο συμβαίνει όταν είμαστε άρρωστοι, όταν φοβόμαστε, όταν έχουμε χαρά ή λύπη.
Το εκπληκτικό είναι ότι η αναπνοή και ο νους μας συνδέονται με τέτοιο αμφίδρομο τρόπο που μπορεί να αλλάξει η κατάσταση του νου μας όταν αλλάξει ο ρυθμός της αναπνοής μας. Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι που δεν μας αρέσει και που δυστυχώς έχει γίνει συνήθεια, η αναπνοή

είναι το καλύτερο πράγμα.  
Αν για παράδειγμα κάποιος ασκεί συνέχεια κριτική στον εαυτό του και στους άλλους, το έχει συνειδητοποιήσει και θέλει να το αλλάξει, τότε το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να συνδέσει την κριτική με την αναπνοή.
Όποτε βλέπει να έρχεται μια κριτική σκέψη στο μυαλό του, τότε συνειδητά, με την εκπνοή του, να φαντάζεται ότι την πετάει έξω από το σώμα του. Χρειάζεται να κάνει ολοκληρωτική εκπνοή, τραβώντας προς τα μέσα το στομάχι του καθώς εκπνέει, και καθώς βγάζει τον αέρα έξω από το σώμα, να οραματίζεται ότι όλη η κριτική βγαίνει έξω από αυτόν.
 
Η αναπνοή επηρεάζει πολύ βαθιά και σε πολύ μεγάλη έκταση το μυαλό και τις σκέψεις μας και δεν κοστίζει ούτε χρόνο ούτε χρήμα το να αναπνέουμε σωστά. Αν η αναπνοή μας γίνει βαθιά, σιωπηλή, αργή και αρμονική, τότε οι σκέψεις θα λιγοστέψουν. Το μυαλό μας δεν θα τρέχει πια γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός και θα βιώνουμε μια συνολική ηρεμία.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε είναι να παρατηρούμε και να κατευθύνουμε τον ρυθμό της αναπνοής μας είτε είμαστε στη δουλειά είτε στο σπίτι είτε στο τρένο είτε στο δρόμο. Τότε, μετά από λίγες μέρες αυτή η διαδικασία θα γίνεται αυθόρμητα και η αναπνοή θα κινείται βαθιά και ρυθμικά από μόνη της.
Αν μας ενδιαφέρει να ανοίξουμε και να αναπτύξουμε τα ζωτικά μας κέντρα, το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να μάθουμε να κάνουμε είναι να αναπνέουμε βαθιά και ρυθμικά Όσο πιο βαθιά, αργή και ειρηνική είναι η αναπνοή, όσο πιο συντονισμένη γίνεται δεν αναπτύσσεται μόνο το κέντρο του κεφαλιού και της καρδιάς αλλά ενεργοποιείται και δυναμώνει το κέντρο του αφαλού.
Όταν η κοιλιά κινείται μέσα έξω αβίαστα τότε, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, αναπτύσσουμε αυτό το κέντρο. Σταδιακά αρχίζουμε να έχουμε επαφή μαζί του και να νιώθουμε τη ζωτική μας ενέργεια να ρέει. Με αυτόν τον τρόπο το κέντρο του αφαλού, το κέντρο της θέλησης γίνεται ζωντανό και ακτινοβολεί.

Αναπνευστική Άσκηση
1. Αναπνοή καθαρισμού των αγωγών
Χρησιμοποιείστε το δεξί σας χέρι για να ελέγξετε την ροή του αέρα στα ρουθούνια σας. Τοποθετείστε τον αντίχειρα πάνω στο δεξί ρουθούνι, ενώ το τρίτο και τέταρτο δάχτυλο πάνω από το αριστερό.
Εισπνεύστε βαθιά, έπειτα κλείστε το δεξί ρουθούνι με τον αντίχειρα σας και εκπνεύστε από το αριστερό αργά. Εισπνεύστε ομαλά από το αριστερό, κλείστε το με το τρίτο και τέταρτο δάχτυλο και εκπνεύστε από το δεξί ρουθούνι.
Εισπνεύστε ομαλά με το δεξί ρουθούνι το κλείστε το με τον αντίχειρα και εκπνεύστε από το αριστερό. Εισπνεύστε πάλι από το αριστερό κλείστε το με το τρίτο και τέταρτο δάχτυλο και εκπνεύστε από το δεξί. Με αυτόν τον τρόπο συνεχίστε μέχρι δέκα αναπνοές. Η αναπνοή σας πρέπει να είναι αβίαστη και ο νους σας να παρατηρεί την διαδικασία.

Αυτή η άσκηση (νάντι σόντανα) έχει χαλαρωτική επίδραση στο νου και το σώμα. Βοηθά στον περιορισμό της νοητικής αναστάτωσης που συνδέεται με το άγχος και την αϋπνία. Μπορεί να γαληνέψει τον νου σας όταν αυτός τρέχει από σκέψη σε σκέψη, ενώ προσπαθείτε να αποκοιμηθείτε.


namaste
 Δέσποινα  Παλαμάρη